ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΦΤΕΡΑ

CAMILLA LACKBERG
Μετάφραση: ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ
Εκδόσεις: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Σελ. 380, Ιούλιος 2020

 

     Το δεύτερο μυθιστόρημα της C. Lackberg με κεντρικό χαρακτήρα την Φέι Αντελχέιμ, κυκλοφόρησε το καλοκαίρι. Έχει τίτλο «Ασημένια Φτερά» και είναι συνέχεια του μυθιστορήματος «Το Χρυσό Κλουβί» (Απρίλιος 2019- https://bibliodiktis.blogspot.com/2019/07/blog-post_16.html).

     Η Φέι έχει μετακομίσει από τη Σουηδία και ζει πια σε ένα μικρό ιταλικό χωριό, με τη μητέρα και την κόρη της, που όλοι θεωρούν ότι είναι νεκρές, επειδή ήταν πιο ασφαλές γι’ αυτές. «Το σπίτι στο Ράβι είχε γίνει ο δικός της επίγειος παράδεισος. Το μέρος δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλο, διακόσιους μόνιμους κατοίκους είχε όλο κι όλο. Χρειαζόσουν περίπου πέντε λεπτά για να κάνεις το γύρο του Ράβι, αν πήγαινες λίγο αργά. Αλλά καταμεσής στη μικρή πλατεία υπήρχε ένα ρεστοράν με τη νοστιμότερη πίτσα και τα καλύτερα ζυμαρικά που είχε φάει ποτέ της». Η Ιταλία της προσφέρει την ανωνυμία που χρειάζεται για να προστατεύει την ιδιωτική της ζωή. Ο πρώην σύζυγός της βρίσκεται στη φυλακή και η εταιρεία καλλυντικών της Φέι με τη συμβολική επωνυμία Revenge (Εκδίκηση), μετά την επιτυχία στη Σουηδία, τη Νορβηγία και την υπόλοιπη Ευρώπη, ετοιμάζεται να κάνει μια δυναμική επέκταση στην δύσκολη κι απαιτητική αγορά των ΗΠΑ.

     Παρά το γεγονός ότι όλα πήγαιναν καλά, βρισκόταν πάντα σε εγρήγορση. «Υπήρχαν τόσα πολλά που μπορούσαν να πάνε στραβά με μια εταιρεία σαν τη Revenge και ειδικά με τα μεγάλα ανοίγματα στα οποία προχωρούσαν το τελευταίο διάστημα. Πολλά λεφτά, μεγάλες επενδύσεις, μεγάλα κέρδη αλλά και μεγάλα ρίσκα. Τίποτα δεν ήταν σίγουρο. Τίποτα δεν ήταν σταθερό κι ακλόνητο. Κι αν κάποιος το ήξερε καλά αυτό, ήταν σίγουρα η Φέι». Ώσπου ήρθε η πραγματικότητα να επιβεβαιώσει τους χειρότερους φόβους της. Κάποιος επιχειρούσε να της πάρει την εταιρεία. Με προσεκτικές στην αρχή αλλά πιο επιθετικές αργότερα αγορές μετοχών, προσπαθούσε να δημιουργήσει ένα πλειοψηφικό πακέτο με σκοπό να πάρει τη διοίκηση της επιχείρησης και προφανώς να εξοβελίσει τη Φέι. Αυτό που την ανησυχούσε και την προβλημάτιζε περισσότερο, ήταν ότι αυτές που πουλούσαν (η Revenge ήταν μια αμιγώς γυναικεία υπόθεση), ήταν αυτές που πρώτες πίστεψαν στο εγχείρημα και στήριξαν περισσότερο την επιχείρηση! Δεν ήταν τόσο οικονομικοί οι λόγοι για τους οποίους η Φέι δεν ήθελε να χάσει την επιχείρηση. Η μέχρι τώρα πορεία και οι προσεκτικές κινήσεις, της είχαν επιτρέψει να δημιουργήσει μια διόλου ευκαταφρόνητη περιουσία, που θα αρκούσε να ζήσει άνετα τόσο αυτή, όσο και η κόρη της. «Για τη Φέι ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου. Γι’ αυτήν η Revenge  ήταν ένα ζωντανό πλάσμα, αποτελούμενο από σάρκα και οστά, που ανέπνεε και ζούσε. Η Κρις ζούσε ακόμη στη Revenge. Η Σερστίν. Όλες εκείνες οι γυναίκες των οποίων οι πληγές και οι ουλές αποτελούσαν το θεμέλιο της Revenge. Όλες αυτές ήταν κομμάτι της εταιρείας. Αλλά ήταν επίσης αυτές που απειλούσαν την ύπαρξή της».

     Θα αφήσει η Φέι να χαθούν όσα με κόπο κατάφερε να δημιουργήσει; Ή θα προσπαθήσει να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης και να σώσει το δημιούργημα της ζωής της; Για να το πετύχει θα απευθυνθεί σε μια ομάδα γυναικών, που θα τη βοηθήσουν η καθεμιά με τον τρόπο της.

     Για μια ακόμη φορά η C. Lackberg καταφέρνει να εντυπωσιάσει τους αναγνώστες με τη συγγραφική της δεινότητα. Η ικανότητά της να συνδέει το παρελθόν με το παρόν, να καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο αυτά αλληλεπιδρούν και πως το ένα επηρεάζει και διαμορφώνει το άλλο, είναι μοναδική. Απ’ ότι φαίνεται, η Φέι Άντελχέιμ, είναι ένας μυθιστορηματικός χαρακτήρας που ήρθε για να μείνει. Το φινάλε του βιβλίου, οι έξι τελευταίες αράδες, αφήνουν να φανεί ότι έπεται συνέχεια, την οποία θα περιμένω-ως φανατικός αναγνώστης της Lackberg-με ανυπομονησία.