ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

ΞΕΝΟΦΩΝ ΦΥΤΡΟΣ
Εκδόσεις BELL
Σελ. 336, Οκτώβριος 2021

      Σε ένα ζοφερό περιβάλλον διαδραματίζεται το δεύτερο μυθιστόρημα του Ξ. Φύτρου με τίτλο «Αγαπημένο Μου Ημερολόγιο».

     Βρισκόμαστε στην Αθήνα του 2031. Δηλ. σε λιγότερο από μια δεκαετία από σήμερα και η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Οι ευρωπαίοι εταίροι, μας έχουν «κλειδώσει» εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (… και πέταξαν το κλειδί). Η ενδοχώρα έχει γεμίσει με μετανάστες. «Οι πρόσφυγες ή μετανάστες-αλήθεια, πόση σημασία έχει-σύντομα κατέλαβαν ολόκληρες περιοχές στις πόλεις και στην επαρχία. Η κατάσταση γρήγορα ξέφυγε από τον έλεγχο. Έλληνες και ξένοι πεινούσαν, δέρνονταν, σκοτώνονταν». Τα νησιά, με το πρόσχημα της παροχής βοήθειας στο μεταναστευτικό από την Τουρκία, έχουν de facto μετατραπεί σε τουρκικό έδαφος. Ένας φονικός ιός σκοτώνει εδώ και χρόνια δεκάδες ανθρώπους καθημερινά. Το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει και τα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν τρομακτικές ελλείψεις σε υλικά και προσωπικό. Όσα ακόμα παρέχουν κάποιες υπηρεσίες, λειτουργούν χάρη στην αυτοθυσία και τον αλτρουισμό κάποιων γιατρών και νοσηλευτών. Η οικονομική δυσπραγία έχει καταρρακώσει την ψυχολογία των ανθρώπων που στήνουν καυγάδες με το παραμικρό, οι οποίοι συνήθως έχουν αιματηρή κατάληξη. Στα αστικά κέντρα, οι άνθρωποι κλείνονται από νωρίς στα σπίτια τους, αφού μόλις σκοτεινιάσει οι δρόμοι μετατρέπονται σε άντρο παρανομίας, το αίμα χύνεται εύκολα και η εγκληματικότητα χτυπάει κόκκινο. Τη χώρα κυβερνά μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», που απλά παρακολουθεί τα πάντα να καταρρέουν και φροντίζει μόνο τα συμφέροντα μιας ελίτ, η οποία ζει σε καλά φυλασσόμενες κι απροσπέλαστες για τους κοινούς θνητούς περιοχές.

     Μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή ατμόσφαιρα, το τμήμα Ανθρωποκτονιών, έχει να αντιμετωπίσει ένα ακόμη πρόβλημα. Μια σειρά ανθρωποκτονιών, που πραγματοποιεί ένας δολοφόνος, τον οποίο παρά τις προσπάθειες, δεν μπορούν να εντοπίσουν! «Η καριέρα μου ως δολοφόνου ξεκίνησε ένα βράδυ έξω από τα δικαστήρια της Κηφισού […] Το σημαντικό είναι ότι εκείνο το βράδυ βρήκα ένα σκοπό στη ζωή μου. Βρήκα το νόημα της ζωής που απεγνωσμένα ψάχνουν χιλιετίες τώρα οι φιλόσοφοι της ανθρωπότητας: Από εκείνο το βράδυ ζω για να σκοτώνω ή, αν θες, κάποιοι άλλοι πεθαίνουν για να ζήσω εγώ. Υπό μία έννοια, εκείνο το βράδυ πέθανα κι εγώ. Έθαψα τον παλιό μου εαυτό κι ανακάλυψα έναν καινούριο. Πιο αδίστακτο και αποφασισμένο. Ξαναγεννήθηκα κι ένιωσα αμέσως καλύτερα. Γιατί… το νόημα της δικής μου ζωής είναι ο θάνατος».

     Ο δολοφόνος, δεν φαίνεται να ακολουθεί κάποιο συγκεκριμένο μοτίβο, όπως κάνουν συνήθως οι serial killers. Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις αυτοσχεδιάζει. Τα θύματα τέλος, δεν έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους. Δείχνουν να έχουν επιλεγεί τυχαία. Όλα αυτά δυσκολεύουν την αστυνομία, που παρά τις προσπάθειες, δεν έχει στα χέρια της κάτι απτό, που θα οδηγήσει στον εντοπισμό και τη σύλληψη του…

     Ο αναγνώστης, παρακολουθεί την ιστορία από δύο πλευρές. Τόσο από την πλευρά των αρχών, όσο και από τη πλευρά του δολοφόνου, που καταγράφει τη δραστηριότητά του στο ημερολόγιό του.

     Όμως το βιβλίο αν και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αστυνομικό δεν περιλαμβάνει ΜΟΝΟ μια αστυνομική ιστορία. Είναι ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα που θίγει πολλά θέματα που απασχολούν και προβληματίζουν κάθε σκεπτόμενο πολίτη αυτής της χώρας. Το οποίο μπορεί ο συγγραφέας του να το θέλει να εκτυλίσσεται σε μία δεκαετία, αλλά ο αναγνώστης θ’ ανακαλύψει ότι πολλά από τα περιστατικά που περιγράφονται ήδη συμβαίνουν. Κι αυτό θα τον… τρομάξει!

     Το «Αγαπημένο Μου Ημερολόγιο» είναι ένα δυνατό, συναρπαστικό μυθιστόρημα, που ελπίζω-για το καλό όλων μας-να μην είναι προφητικό στην ολότητά του!