ΕΝΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΕΩΝΙΔΑ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ
Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ
Ο Λεωνίδας, ο βασιλιάς της Σπάρτης, έγινε σύμβολο θάρρους και αυτοθυσίας στις Θερμοπύλες. Το ౪౮౦π.Χ. ο αυτοκράτορας της Περσίας Ξέρξης Α!, με πολυάριθμο στρατό (ο Ηρόδοτος γράφει για πάνω από δύο εκατομμύρια άντρες, ο Διόδωρος ο Σικελιώτης για 800.000, ενώ οι σύγχρονοι ερευνητές, εξετάζοντας διάφορες παραμέτρους της εκστρατείας, όπως π.χ. την τροφοδοσία, κάνουν λόγο για 100-300.000) και πάνω από χίλια πολεμικά πλοία, εκστρατεύει κατά της Ελλάδας, υπακούοντας στην παρακαταθήκη του πατέρα του, Δαρείου. Οι Έλληνες, αφού κατά τα γνωστά "χούγια" της φυλής διαφώνησαν πολλές φορές μεταξύ τους, τελικά απόφάσισαν να εκκενώσουν όσες πόλεις κάτω από τη Θεσσαλία, δεν θα έδιναν "γη και ύδωρ" στούς Πέρσες, οι κάτοικοι να μεταβούν στην Πελοπόννησο και να οχυρώσουν τον Ισθμό. Για να γίνει όνως αυτό, χρειάζεται χρόνος. Πρέπει να βρεθεί τρόπος να καθυστερήσει η προέλαση του περσικού στρατού. Τη λύση έδωσε ο Λεωνίδας, ο οποίος, μετά την άρνηση των εφόρων να του παραχωρήσουν όσους στρατιώτες ζήτησε, τον Αύγουστο του 480 π.Χ. με 300 επίλεκτα μέλη της βασιλικής φρουράς και ομάδες στρατιωτών από συμμαχικές πόλεις (συνολικά γύρω στα 4-5.000 άνδρες) κατευθύνθηκε προς τις Θερμές Πύλες. Τότε οι Θερμοπύλες, ήταν ένα στενό πέρασμα μήκους 9 χιλ. και πλάτους μόλις 12 μέτρων, κάτι που δυσκόλευε την κίνηση των περσικών δυνάμεων. Εκεί αποφάσισαν να αντισταθούν οι Έλληνες, ενώ παράλληλα ο στόλος, θα παρέπλεε τον Μαλιακό κόλπο μέχρι το ακρωτήριο Αρτεμίσιο, για να εμποδίσει τυχόν προσπάθεια του Ξέρξη να αποβιβάσει άντρες από τα πλοία του για να χτυπήσουν τους αμυνόμενους από πίσω. "Τότε ο Πέρσης βασιλιάς, θα πανηγύριζε μιαν ανέλπιστα εύκολη νίκη, βλέποντας τα πλοία του να καταφθάνουν στα αβαθή παράλια κοντά στις Θερμές Πύλες και να αποβιβάζουν στα νώτα των αμετανόητων υπερασπιστών τους, τους βαριά οπλισμένους πεζοναύτες". Οι μάχες όπως είναι γνωστό, κράτησαν τρεις μέρες, με ολέθρια για τους Πέρσες αποτελέσματα. Όταν όμως έγινε γνωστό από τους ανιχνευτές ότι οι επιτιθέμενοι με τη βοήθεια του Εφιάλτη ανακάλυψαν την Ανοπαία ατραπό που παρέκαμπτε τα στενά και σε λίγες ώρες θα περικύκλωναν τις δυνάμεις των Ελλήνων, ο Λεωνίδας, έστειλε τους περισσότερους Έλληνες πίσω στις πόλεις τους κι έμεινε αυτός με τους 300 να υπέρασπιστεί τα στενά, για να καλύψει την υποχώρηση των υπόλοιπων. Βέβαια το βιβλίο δεν περιορίζεται μόνο στη μάχη των Θερμοπυλών, αν και καλύπτει αρκετά μεγάλο μέρος. Παρακολουθεί τον Λεωνίδα από τη γέννησή του. Πως, από μικρό ατίθασο παιδί, γίνεται αριστούχος της αγωγής, δηλ. της στρατιωτικής εκπαίδευσης που έπαιρναν όλα τα αγόρια της Σπάρτης. Πως, από μέλος της στρατιωτικής ελίτ, μεταβάλλεται σε διστακτικό ενήλικα, που ζει στη σκιά του βασιλιά Κλεομένη, του ετεροθαλούς αδελφού του. Ο οποίος όταν κατάλαβε ότι βρίσκεται κοντά στο θάνατο κι επειδή δεν είχε γιο για να τον διαδεχτεί, τον πάντρεψε με τη μοναχοκόρη του, το Γοργώ (η ενδογαμία, αποτελεί συχνό φαινόμενο στις βασιλικές οικογένειες όλων των εποχών-γι΄αυτό και στην Ιστορία αναφέρονται τόσοι παράφρονες μονάρχες). Και πως, όταν έρχεται η ώρα, αυτός δείχνει άξιος κι έτοιμος να ανταποκριθεί στο ρόλο του ως ηγέτη μιας μεγάλης δύναμης της εποχής.
Το βιβλίο είναι καλογραμμένο, κι εκτός από ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, περιλαμβάνει πλήθος πραγματολογικών στοιχείων που το καθιστούν θησαυρό γνώσεων για τον αρχαίο κόσμο και τη Σπάρτη ειδικότερα, για την κοινωνία της οποίας, δίνει μια κάπως διαφορετική εικόνα από εκείνη την άκαμπτης, μιλιταριστικής κοιωνίας, που ξέραμε από τα σχολικά εγχειρίδια της Ιστορίας.
Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε Νομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχει μεταφράσει έργα πολλών γνωστών συγγραφέων. Το "Θα Πολεμάς Με Τους Θεούς" είναι το έκτο του μυθιστόρημα.
