ΜΙΖΑΝΠΛΙ ΚΑΙ ΔΩΔΕΚΑΠΟΝΤΟ

ΜΑΙΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ
Εκδόσεις 3.1
Σελ. 130, Νοέμβριος 2023

      Τη δεύτερη νουβέλα της Μ. Βασιλικού με τίτλο «Μιζανπλί Και Δωδεκάποντο» περιλαμβάνει το βιβλίο της σημερινής παρουσίασης.

     Είναι η ιστορίας της Νίτσας («Το Νίτσα είναι το καλλιτεχνικό της, Σουλτάνα τη βαφτίσαν στα τρία της χρόνια»), που είναι κομμώτρια κι εργάζεται στο κομμωτήριο της κυρίας Σούλας στη Θεσσαλονίκη. «Η Νίτσα. Μια ένωση σφοδρού σεξ, μπερδεμένη με συναίσθημα αλλόκοτο, απ’ αυτά που δεν μπορείς να βάλεις σε τάξη, η Νίτσα με τα κόκκινα μαλλιά και την τακούνα που ξεσήκωνε τους άντρες στο πέρασμά της […] με ύψος 1 και 64, καμπύλες για έρωτα, κι ένα στόμα που άλλοτε έσταζε μέλι κι άλλοτε φαρμάκι».

     Ατίθαση από μικρή, τέλειωσε μετά βίας το Λύκειο κι αμέσως έπιασε δουλειά στο κομμωτήριο «…από πάντα ονειρευόταν να χτενίζει κεφάλια και να κάνει τις γυναίκες πριγκίπισσες». Πολιτικοποιήθηκε από νωρίς, και από τις σχέσεις της, διεκδικούσε και κατάφερνε να την αντιμετωπίζουν ισότιμα. Όποιος «παραφέρονταν» έβλεπε την «πόρτα της εξόδου». Βέβαια της άρεσε να την περιποιούνται οι άντρες, αλλά κι αυτή το ανταπέδιδε.

     Όλα πήγαιναν καλά στη ζωή της, παρά τις μικρές απογοητεύσεις και αναποδιές, ώσπου ερωτεύτηκε. Και βίωσε την απόρριψη. «Σκέφτομαι τη ζωή μου, σκέφτομαι τη δουλειά μου, σκέφτομαι την άδεια μου αγκαλιά, σκέφτομαι νύχτα μέρα, σκέφτομαι αν ήταν σωστό αυτό που είπα, σκέφτομαι αν ήταν σωστό αυτό που σκέφτηκα […] Κι αυτό το «σκέφτομαι» γινόταν τόσο μαύρο και την έπνιγε. Κι η μόνη της παρηγοριά ήταν να μένει κουκουλωμένη στο κρεβάτι της και να μην κάνει τίποτα. Ούτε μπάνιο δεν έκανε. Εκείνες τις μέρες είχε μαλώσει με το νερό και το σαπούνι […] Ήταν σαν να γινόταν πόλεμος στο μέσα της. Το φως με το σκοτάδι. Και συνήθως νικούσε το σκοτάδι. Η αλήθεια της κοιμόταν κάπου μέσα της κι ο πόνος για να την ξυπνήσει την εξουθένωνε. Κι έπεφτε πάλι στο κρεβάτι, αφού έκλεινε τα παντζούρια και ξεκούραζε τα μάτια της στα σκοτεινά, το μέσα και το έξω της».

     Την ιστορία της Νίτσας-που δεν είναι «στενάχωρη» αφού είναι μια γυναίκα που στύβει τη ζωή και πίνει τους χυμούς της-την έμαθε τυχαία η αφηγήτρια από τις συναδέλφους της και αναλαμβάνει να μας τη διηγηθεί.

     Καλογραμμένο, διασκεδαστικό βιβλίο, που περιγράφει τις σχέσεις (επαγγελματικές, φιλικές, οικογενειακές και κυρίως ερωτικές) και τη ζωή μιας νέας γυναίκας με τις αντιφάσεις που μπορεί αυτή να έχει, στη διάρκεια της δεκαετίας του ’90.     

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΦΟΝΕΥΕΙ

KARSTEN DUSSE
Μετάφραση ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Εκδόσεις ΚΨΜ
Σελ. 431, 2023

      Το δεύτερο μυθιστόρημα με κεντρικό χαρακτήρα τον δικηγόρο Μπγιορν Ντίμελ, κυκλοφόρησε πριν από λίγες εβδομάδες. Παρά το γεγονός ότι αποτελεί «συνέχεια» του προηγούμενου που έχει τίτλο «Ενσυνείδητος Φόνος» (παρουσίαση 4 Νοεμβρίου 2022) διαβάζεται αυτόνομα. Η σύνδεση είναι «χαλαρή» κι όπου απαιτείται δίνονται, μέσα από την αφήγηση κι όπως εξελίσσεται η ιστορία, οι απαραίτητες εξηγήσεις.

     Οι συγκυρίες έφεραν τον Ντίμελ, να διευθύνει με απόλυτη επιτυχία δύο εγκληματικές ομάδες του Βερολίνου. «Οι εγκληματικές συμμορίες του Ντράγκαν και του Μπόρις […] μετά την εξαφάνιση των αφεντικών τους με θεωρούσαν ήρωα. Όλοι τους πίστευαν ότι είχα οδηγήσει με ασφάλεια κι επιτυχία-άρα ζωντανούς- τον Ντράγκαν και τον Μπόρις μακριά από την αστυνομία […] Η εντύπωση αυτή κατοχυρώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: γράφοντας μηνύματα εν ονόματι των δύο αφεντικών, τα οποία ανακοίνωνα στα πρωτοπαλίκαρα των συμμοριών με το άκρως επίσημο ύφος του δικηγόρου. Μ’ αυτό τον τρόπο και για περισσότερο από μισό χρόνο, διοικούσα και τις δύο εγκληματικές οργανώσεις…». Αφού «αναγκάστηκε» να δολοφονήσει τον αρχιμαφιόζο της μιας ( ο οποίος τόλμησε να απειλήσει τη ζωή της αγαπημένης του κόρης) και να κρατά φυλακισμένο τον άλλο, θα έπρεπε να περνά την καλύτερη περίοδο της ζωής του. Ενεργεί ως πληρεξούσιος των δύο αρχιμαφιόζων με αποτέλεσμα το χρήμα να ρέει άφθονο. Έχει παραιτηθεί από την δικηγορική εταιρία στην οποία εργαζόταν. Ασκεί τη δικηγορία με τους δικούς του όρους κι έχει τη δυνατότητα να επιλέγει τους πελάτες του. Περνά περισσότερο χρόνο με την αγαπημένη κορούλα του, την πεντάχρονη Έμιλυ. Και συνεχίζει να καυγαδίζει με την Καταρίνα τη σύζυγό του, με την οποία αποφάσισαν να ζήσουν χωριστά.

    Κι όμως. Δεν μπορεί ν απολαύσει τη ζωή του. Κάποιες φορές μια ανεξήγητη οργή τον κατακλύζει. Γι’ αυτό καταφεύγει και πάλι στις υπηρεσίες του ψυχοθεραπευτή Γιόσκα Μπράιτνερ. Αυτός τον πείθει ότι όλα οφείλονται σε επιθυμίες που δεν ικανοποιήθηκαν στην παιδική του ηλικία. Κι ότι πρέπει να «τα βρει» με το παιδί μέσα του. «Αυτό θα ήταν η απαρχή μιας πολύ έντονης ενασχόλησης με το παιδί μέσα μου. Με ένα πλάσμα το οποίο σε σύντομο χρονικό διάστημα θα συνέχιζε με μια ασυνήθιστη ευκολία αυτό που είχα σταματήσει πριν από περίπου μισό χρόνο: Να δολοφονώ ενσυνείδητα».

     Κι ενώ φαίνεται ότι με τη βοήθεια του θεραπευτή του, αρχίζει να αντιμετωπίζει τις κρίσεις οργής, συμβαίνει το αδιανόητο. Ο Μπόρις, ο αρχιμαφιόζος που κρατά φυλακισμένο, δραπετεύει!

     Ο Κάρστεν Ντους, θέλησε να χρησιμοποιήσει «ένα ολιστικό θέμα, ως ένα απολύτως σοβαρό σημείο εκκίνησης, προκειμένου να γράψω ένα χιουμοριστικό βιβλίο» και τα καταφέρνει απόλυτα. Το βιβλίο του είναι καλογραμμένο, το αίμα δεν ρέει σε τέτοιες ποσότητες όπως στο «Ενσυνείδητος Φόνος», αλλά το χιούμορ και οι κωμικές καταστάσεις περισσεύουν! Αξίζει να το διαβάσετε!

ΕΝΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΝΔΙΑΝΟΥΣ

ΗΕRMAN LEHMANN

Μετάφραση ΕΥΓΕΝΙΑ ΝΙΦΟΡΑ
Εκδόσεις ΠΗΓΗ
Σελ. 261, Ιούνιος 2023

 

     Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο είναι το «Εννέα Χρόνια Με Τους Ινδιάνους», αν και γράφτηκε πριν σχεδόν έναν αιώνα! Μας αποκαλύπτει πτυχές της νοοτροπίας και του τρόπου ζωής των ιθαγενών ινδιάνων της Αμερικής, όταν ξεκίνησε ο εποικισμός από τους ευρωπαίους μετανάστες. Τους οποίους οι ινδιάνοι έβλεπαν σαν εισβολείς-αυτό ήταν εξάλλου-που έπρεπε να αντιμετωπίσουν αν ήθελαν να επιβιώσουν. «Με τον ερχομό των εκατοντάδων κυνηγών βουβαλιών στις πεδιάδες, οι Ινδιάνοι κατάλαβαν ότι όλα τα θηράματα θα σφαγιάζονταν και τα μέσα επιβίωσής τους θα μειώνονταν αισθητά».

     Για να απωθήσουν τους εποίκους, άρχισαν να κάνουν επιθέσεις σε φάρμες. Σε μια τέτοια επίθεση, στις 16 Μαΐου 1870, στη φάρμα των Λέμαν, απήχθη ο 11χρονος τότε Χέρμαν. Οι Λέμαν  είχαν έρθει από τη Γερμανία «το 1846 και εγκαταστάθηκαν στο Τέξας. Ο πατέρας μου Μορίς Λέμαν πέθανε το 1864. Η μητέρα μου παντρεύτηκε ξανά, τον Φίλιπ Μπουχμάιερ το 1866 […] Εξασφάλισαν μια μεγάλη έκταση γης στην περιοχή Σκουο Κρικ του Τέξας […] Σε αυτήν την γη έχτισαν την παραμεθόρια καλύβα τους και ασχολήθηκαν με τη γεωργία λίγο και την κτηνοτροφία».

     Οι απαγωγείς του Χέρμαν ήταν μέλη της φυλής των Απάτσι. Μετά από σκληρή εκπαίδευση, τον μετέτρεψαν σε φοβερό πολεμιστή. Πήρε το όνομα En Da (Λευκό Αγόρι) και αργότερα «Μοντεχέμα». Έλαβε μέρος σε πολλές επιδρομές και πολέμησε εναντίον των λευκών. Πέντε χρόνια μετά, για να σώσει τη ζωή του, αναγκάστηκε να γίνει μέλος της φυλής των Κομάντσι. Έμεινε μαζί τους άλλα τέσσερα χρόνια, μέχρι το 1879. Ήταν η εποχή που οι Ινδιάνοι άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι ο αγώνας τους ήταν ατελέσφορος. Λαμβάνοντας την υπόσχεση ότι δεν θα τιμωρηθούν για τις επιθέσεις που είχαν διαπράξει, άρχισαν να συγκεντρώνονται σε στρατόπεδα, αποδεχόμενοι τη μοίρα τους. «Ο ερυθρός άνδρας-στον οποίο η χώρα αυτή με όλο τον πλούτο και τα αγαθά της ανήκει δικαιωματικά-δεν μπορούσε να σταματήσει. Έπρεπε να υποκύψει στο αναπόφευκτο. Έπρεπε να γονατίσει στα μεγαλύτερα πλήθη, στην ανώτερη ικανότητα και τα ισχυρότερα όπλα». Ο Χέρμαν που πείστηκε να ζήσει σε στρατόπεδο, δέχθηκε ισχυρές πιέσεις να επιστρέψει στους δικούς του, που δεν έπαψαν ποτέ να τον αναζητούν. Γύρισε με επιφύλαξη σε μια οικογένεια που δεν θυμόταν. Λίγο-λίγο όμως ξαναθυμήθηκε τα αδέλφια του και ξαναέμαθε αγγλικά και γερμανικά που τα είχε ξεχάσει. Έζησε έκτοτε σαν νομοταγής πολίτης. Στη διάρκεια της ζωής του, υπαγόρευσε την περίοδο της «αιχμαλωσίας» του με σκοπό να εκδοθεί σε βιβλίο. Κάτι που έγινε το 1899 και το 1927. Πέθανε το 1932.

     Κι ενώ το βιβλίο είναι πολύ ενδιαφέρον, έχει μια κακή, κάκιστη μετάφραση! Υπάρχουν λέξεις που μεταφράζονται λάθος και ασυνταξίες που σε αναγκάζουν να διαβάζεις μια φράση δύο και τρεις φορές για να αντιληφθείς το νόημα. Παραθέτω ένα παράδειγμα που δυστυχώς δεν είναι το μοναδικό. Ο Χέρμαν, συμμετείχε σε μια επιδρομή που εξελίχθηκε σε μάχη, ιππεύοντας ένα μουλάρι. Το οποίο στη διάρκεια της συμπλοκής, δέχθηκε ένα βέλος στο «γοφό». Τότε το μουλάρι «Δεν ήταν πια στατικό στο τοπίο, αλλά ξαφνικά εξελίχθηκε προοδευτικά κινούμενο υβρίδιο που αύξανε ταχύτητα» (!!!). Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι το κείμενο έχει περάσει και από φιλολογική επιμέλεια!!

     Αν ο αναγνώστης είναι διατεθειμένος να παραβλέψει τα μεταφραστικά «κατορθώματα», θα απολαύσει μια συγκλονιστική αφήγηση «ενός παλικαριού που ξεριζώθηκε από την οικογένειά του και στριμώχτηκε σε μια εντελώς παράξενη κουλτούρα, αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικό τρόπο ζωής […] έτσι αποκτάμε περισσότερα από μια απλή εικόνα του ινδιάνικου τρόπου ζωής. Μέσα από τα μάτια του Χέρμαν καταλαβαίνουμε πραγματικά πως έζησαν, πολέμησαν και πέθαναν»!

ΠΩΣ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ

BELLA MACKIE
Μετάφραση ΡΗΓΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ
Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
Σελ. 500, Μάιος 2023

      Το τρίτο βιβλίο, αλλά πρώτο μυθοπλασίας της Μπ. Μακί, είναι αυτό που σας παρουσιάζω σήμερα.

     Η Μαρί Μπερνάρ, μια όμορφη νεαρή γαλλίδα, στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, έφτασε στο Λονδίνο, για να δοκιμάσει την τύχη της στο χώρο του modeling. Αν και δεν είχε τα ιδιαίτερα προσόντα που απαιτούνται για να γίνει top model, έκανε μια καριέρα κυρίως με φωτογραφίσεις. Το 1991, γνώρισε τον Σάιμον Άρτεμις, γόνο πολύ πλούσιας επιχειρηματικής οικογένειας. Έμεινε έγκυος, αλλά εκείνος την εγκατέλειψε μόλις το έμαθε. Η Μαρί αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το modeling για να μεγαλώσει την κόρη τους Γκρέις. Αγωνίστηκε σκληρά για να τα καταφέρει. «Να μερικές από τις πρώτες μου αναμνήσεις. Η Μαρί να μην έχει χρήματα για να φάμε, για να πληρώσουμε το ηλεκτρικό και σε μια ζοφερή περίπτωση ούτε καν για να αγοράσει προϊόντα προσωπικής υγιεινής. Να σηκώνομαι στις έξι το πρωί για να προλάβει να πάει στη δουλειά στην ώρα της και να κάθομαι στο πίσω δωμάτιο του καφέ και να κάνω τα μαθήματά μου. Να βλέπω τη μητέρα μου κατάκοπη και κατάχλωμη κάθε μέρα. Να κρυώνουμε όλο τον χειμώνα, γιατί χρησιμοποιούσαμε τη θέρμανση μόνο στις αρχές του μήνα, όταν δηλαδή η Μαρί πληρωνόταν». Και σαν να μην ήταν αυτά αρκετά, όταν η μικρή ήταν γύρω στα δώδεκα, η Μαρί πέθανε χτυπημένη από τον καρκίνο.

     Η μικρή Γκρέις τότε ήταν που έμαθε από ένα ξεχασμένο κουτί με φωτογραφίες για τον πατέρα της. Ο οποίος παρά το γεγονός ότι πληροφορήθηκε τον θάνατο της Μαρί, αδιαφόρησε για την τύχη της κόρης του. Από τότε μεγάλωσε με μια σκέψη στο μυαλό της. Να εκδικηθεί την οικογένεια Άρτεμις, που θεωρούσε υπεύθυνη για όσα αναγκάστηκε να υπομείνει. «Ο λόγος είναι κυρίως επειδή ήξεραν. Ήξεραν για μένα. Και δεν έμειναν απλώς με τα χέρια σταυρωμένα, δεν έμειναν άπρακτοι. Έκαναν πλύση εγκεφάλου στον γιο τους, κατηγορώντας τη Μαρί, τα κλαμπ, τους φίλους του που τον παρέσυραν. Κατηγόρησαν τους πάντες εκτός από τον Σάιμον. Απέφυγε τις ευθύνες του ως πατέρα και η οικογένειά του τον βοήθησε να το κάνει».

     Από τότε που-για καλή της τύχη-την περιέθαλψε και την μεγάλωσε μια οικογένεια παλιών φίλων της μητέρας της, μέχρι που ενηλικιώθηκε, αποταμίευε μέρος των χρημάτων που περνούσε από τα χέρια της, είτε σαν χαρτζιλίκι, όταν ήταν έφηβη, είτε σαν μισθός, όταν μπήκε στην αγορά εργασίας με ένα σκοπό: να έχει τα οικονομικά εφόδια για να εξοντώσει τους Άρτεμις. «Η οικογένεια Άρτεμις ήταν η ενσάρκωση του τοξικού καπιταλισμού, ένα ηθικό κενό, ένα μνημείο απληστίας».

     Όταν αισθανθεί έτοιμη (στα 28 της χρόνια), βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο της. Και παραδόξως,όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά! Μέχρι τη στιγμή που θα συλληφθεί, αλλά για ένα φόνο που δεν διέπραξε!

     Το βιβλίο είναι γραμμένο με χιούμορ, αλλά δεν είναι κωμωδία. Ούτε καν μαύρη! Αλλά δεν είναι ούτε ένα «κλασσικό» αστυνομικό. Είναι ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα που θίγει με διεισδυτικό και καυστικό τρόπο πολλά ζητήματα όπως οι εμμονές που όλοι έχουμε, η ηθική και η ανηθικότητα , η απληστία του επιχειρηματικού κόσμου και άλλα, με αποτέλεσμα να καταλήγει να είναι ένα συναρπαστικό και κυνικό «ψυχογράφημα» των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών και των ανισοτήτων που αυτές εμπεριέχουν.

ΣΣΑΜΠΑΤ

ΓΙΩΤΑ ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
Εκδόσεις BELL
Σελ. 533, Οκτώβριος 2023

     Το δεύτερο βιβλίο μυθοπλασίας (τέταρτο συνολικά), είναι το «Σσαμπάτ» της Γ. Κοντογεωργοπούλου.

     Η νεαρή μεταπτυχιακή φοιτήτρια Φραγκίσκη Δακρότση, εξαφανίζεται από τα Ιωάννινα όπου σπουδάζει. «Η εξαφάνιση δηλώθηκε από τη μητέρα της, η οποία έφτασε έντρομη από τη Σύρο όταν απέτυχε κάθε προσπάθεια επικοινωνίας μαζί της».

     Όλοι υποψιάζονται εγκληματική ενέργεια-απαγωγή. Η εξαφάνιση φέρνει ξανά στο προσκήνιο την υπόθεση της δολοφονίας της ζωγράφου Μαργαρίτας Παυλή, την οποία βρήκε μαχαιρωμένη στο σπίτι που διέμεναν, ο σύντροφός της. Και οι δύο νεαρές γυναίκες, ήταν μέλη της παρέας που είχε δημιουργηθεί στο βιβλιοπωλείο «Υπόγειο» της Στέλλας Μάτσα, που βρίσκεται στο Κάστρο των Ιωαννίνων και γι’ αυτό πλανάται η αίσθηση πως υπάρχει συνάφεια. Η Φραγκίσκη τον τελευταίο καιρό περνούσε πολλές ώρες στο πατάρι που βιβλιοπωλείου εργαζόμενη πάνω στην έρευνά της, σχετικά με την εξολόθρευση από τους ναζί της εβραϊκής κοινότητας των Ιωαννίνων. Η ιδιοκτήτρια του βιβλιοπωλείου το δικαιολογούσε λέγοντας «Οι ρίζες μου είναι εβραϊκές. Διαθέτω μεγάλη βιβλιογραφία αλλά και το αρχείο, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, της οικογένειάς μου. Πρόκειται για αταξινόμητο υλικό, σε κακή κατάσταση. Η Φραγκίσκη μου ζήτησε να έχει πρόσβαση για την έρευνα που πραγματοποιεί για την ισραηλιτική κοινότητα στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού της. Μου υποσχέθηκε ότι θα το ταξινομήσει για να δούμε τι περιλαμβάνει και αν έχει κάποια αξία πέραν της συναισθηματικής. Είναι υλικό που βρήκαμε τυχαία μέσα σ’ ένα μικρό μεταλλικό μπαούλο το οποίο ήταν θαμμένο στον κήπο. Κυρίως σημειώσεις της γιαγιάς μου και έγγραφα του παππού, από τα τελευταία χρόνια πριν από το διωγμό του ’44».

     Μέλος της παρέας είναι και ο Σωτήρης Βάσιος, που του αρέσει να φορά γυναικεία ρούχα και είναι γνωστός στην κοινωνία των Ιωαννίνων, ως «Ντυμένος». Ο Σωτήρης κατασκευάζει πάνινες κούκλες, οι οποίες πωλούνται στο βιβλιοπωλείο. Κι επειδή γίνονται ανάρπαστες, εξασφαλίζει ένα εισόδημα, χωρίς να είναι αναγκασμένος να εκτίθεται στη χλεύη και την απαξίωση του κοινωνικού περίγυρου, συμπεριφορές που ήταν αναγκασμένος να υπομένει όσο εργαζόταν ως υπάλληλος περιπτέρου.

     Στον Σωτήρη εμπιστεύτηκε μέρος της εργασίας της η Φραγκίσκη λίγο πριν εξαφανιστεί, λέγοντάς του «Είναι η έκπληξη που θα κάνουμε στη Στέλλα. Αποκατέστησα ένα μεγάλο μέρος από το προσωπικό ημερολόγιο της γιαγιάς της. Υπάρχουν κάποια σημεία ακόμη που πρέπει να συμπληρώσω για να βγαίνει νόημα, αλλά νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο».

     Κι ενώ ο αστυνόμος Απόστολος Ίτσκος και ο υπαστυνόμος Ζώης Μάλτης προσπαθούν να εντοπίσουν τον δολοφόνο της Παυλή και την εξαφανισμένη φοιτήτρια, ένας νέος φόνος έρχεται να συνταράξει τα Ιωάννινα. Έχουν σχέση μεταξύ τους αυτές οι εγκληματικές ενέργειες ή είναι μια τραγική σύμπτωση;

     Η Γ. Κοντογεωργοπούλου, δεν έγραψε ένα «απλό» αστυνομικό μυθιστόρημα. Ίσως ο χαρακτηρισμός του ως τέτοιο, να το αδικεί. Γιατί είναι πολλά περισσότερα. Πίσω από την πολύ καλά δομημένη αστυνομική ιστορία, η συγγραφέας εκφράζει προβληματισμούς για τη διαχρονική σύνδεση των φασιστικών ομάδων και ατόμων με ανάλογη «ιδεολογία» με συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους και την Εκκλησία. Μορφώματα που φορώντας τον μανδύα της νομιμότητας, παριστάνουν τα πρόβατα, ενώ είναι λύκοι έτοιμοι να καρφώσουν τα δόντια τους στο σώμα της δημοκρατίας. Για την αγαστή συνεργασία τους με τους Ναζί για την εξόντωση των εβραίων και την διαρπαγή των περιουσιών τους. Για τη μάχη του καλού με το κακό που ενυπάρχουν στην ανθρώπινη φύση. Για την διαφορετικότητα και την αποδοχή της. Για την αναζήτηση της ατομικής ελευθερίας μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία. Για τον έρωτα που «γίνεται αυτός τεράστιος και σε κάνει εσένα μικρό, μια μπάλα, μόνο και μόνο για να χωρέσεις κάπου, ακόμη και στον οίκτο του άλλου» και άλλα πολλά, που θα αφήσω τον αναγνώστη να τα ανακαλύψει, αφού η ανάγνωση που μυθιστορήματος είναι μια διαρκής ανακάλυψη! Πέρα όμως από την εντυπωσιακής ευρύτητας θεματολογία, εντυπωσιακή είναι η δομή του μύθου του βιβλίου, το οποίο έχει εξαιρετικά σκιαγραφημένους χαρακτήρες που αναδεικνύουν την πολυπλοκότητα του ανθρώπινου ψυχισμού. Ακόμη μια γραφή μοναδική και συναρπαστική, που θα προσφέρει στον αναγνώστη ώρες αναγνωστικής απόλαυσης. Εξαιρετικό μυθιστόρημα που αξίζει την προσοχή του βιβλιόφιλου κοινού!