ΤΟ (ΣΧΕΔΟΝ) ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ 82ΧΡΟΝΗΣ

ΜΑΝΙΝΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ

Εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Σελ. 301, Απρίλιος 2019

     Την ιστορία μιας… διαφορετικής γιαγιάς 82 ετών, μας αφηγείται η Μ. Ζουμπουλάκη στο νέο της βιβλίο, που έχει τη μορφή ημερολογίου και καλύπτει ένα χρόνο.

     «Αποφάσισα να γράφω αυτό το περίπου-ημερολόγιο φέτος, όχι κάθε μέρα, γιατί ξέρω ότι είναι υπερβολή… ας πούμε ότι τις μέρες που έχω κάτι να γράψω, θα το γράφω. Κάποιος που δεν είναι ακόμα ογδόντα χρονών, ούτε καν εβδομήντα χρονών, θα μπορεί να πάρει μια ιδέα του ογδόντα δύο, από το σημείο της ζωής στο οποίο κάθεται».

     Η γιαγιά που ονομάζεται  Μαρία Μπίλια, αλλά οι φίλοι την φωνάζουν Μελίνα, ζει μόνη της. Ο άντρας της, έχει πεθάνει εδώ και χρόνια και η διαζευγμένη κόρη της, ψυχολόγος στο επάγγελμα, ζει με τη δική της έφηβη κόρη, την Πηνελόπη. Η οποία έχει πολύ καλή σχέση με τη γιαγιά της (που την αποκαλεί από μικρή …γιαγιέξ!) και την επισκέπτεται με αξιοσημείωτη συχνότητα για έφηβη. Η γιαγιά έχει τη δική της παρέα. Φίλες και φίλους, σχεδόν συνομήλικους με τους οποίους ζουν τις καθημερινές τους περιπέτειες, παρά τους πόνους και τις ασθένειες που θέλουν διαρκώς να τους βάζουν εμπόδια. Όμως,  όπως διαπιστώνει με λύπη, διαρκώς η παρέα μειώνεται. Είτε γιατί κάποιοι αποδημούν οριστικά, είτε γιατί αρρωσταίνουν σοβαρά.

     Η Μελίνα, είναι μια γιαγιά «ζωντανή», που την ενδιαφέρει το παρόν και το μέλλον, κάτι που κάνει σαφές, όταν αναφέρεται στο ημερολόγιο. «Το σχεδόν-ημερολόγιο (αυτό, αφού αυτό ξεκίνησα) δεν είναι αναμνησο-λόγιο, είναι μια καταγραφή της καθημερινότητάς μου για έναν χρόνο ή για όσο αντέξω: δείχνει περίπου πως περνάνε οι μέρες και οι νύχτες σου όταν είσαι ογδόντα δύο χρονών. Σκέφτομαι ότι μπορεί να το διαβάσει κάποτε κάποιος που δεν έχει φτάσει ακόμα σ’ αυτήν την ηλικία, να ηρεμήσει, να δει ότι δεν είναι τόσο πια τραγικά τα πράγματα… σίγουρα δεν είναι τσίρκο Μεντράνο, δεν έχει ξεφάντωμα από το πρωί ως το βράδυ, αλλά δεν είναι τραγικά».

     Η Μ. Ζουμπουλάκη, έχει γράψει ένα πολύ καλό βιβλίο. Αν και η ίδια απέχει πολύ από τα ογδόντα δύο, περιγράφει με μοναδική ακρίβεια, χιούμορ, αλλά και ευαισθησία την καθημερινότητα της γιαγιάς και της παρέας της. Αν και προσπαθούν διαρκώς να ακροβατούν στην κόψη της οικονομικής κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει λόγω της πενιχρής σύνταξης που παίρνουν, δεν χάνουν ποτέ το κέφι, τη διάθεση και τη θέληση για ζωή. Μπαίνει στην ψυχοσύνθεση των ανθρώπων αυτής της ηλικίας και περιγράφει τους φόβους τους, τις «τελετουργίες» τους, τις ελπίδες τους, τη μοναξιά τους, τη σχέση τους με την τεχνολογία, τη συμπεριφορά τους, αλλά και τους λόγους που βρίσκουν για να σηκώνονται με κέφι και γιατί όχι και με ενθουσιασμό, από το κρεβάτι. Ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα που δείχνει «ΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ να είσαι ογδόντα δύο χρονών». Ένα βιβλίο που θα σας χαρίσει αναγνωστική απόλαυση, αλλά θα σας κάνει να αναλογιστείτε κάποια πράγματα για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας και τη συμπεριφορά μας, ως κοινωνία και ως άτομα, απέναντί τους. 

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΙΣΤΡΟ

ΣΤΡΑΤΗΣ ΓΑΛΑΝΟΣ

Εκδόσεις Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ

Σελ. 718, 2019

     Το ογκώδες και πυκνογραμμένο πρώτο μυθιστόρημα του Σ. Γαλανού, έχει για κεντρικό χαρακτήρα ένα… αυτοκίνητο. Πρόκειται για μια Oldsmobile Viking Special Deluxe που «γεννήθηκε» τον Οκτώβριο του 1929 κάπου στο Μίσιγκαν προικισμένη με «μυαλό και συναισθήματα» καθώς και μια απρόσμενη ιδιότητα. «Πέρασα  όλη μου τη ζωή με τους ανθρώπους […] Ένα καπρίτσιο της τύχης με προίκισε μ’ ένα δώρο που δεν επιδίωκα ν’ αποκτήσω, το χάρισμα να εισχωρώ στο μυαλό τους και να κατανοώ τις μύχιές τους σκέψεις, τα πιο απόκρυφα συναισθήματα, τα πιο ανομολόγητα όνειρα κι επιθυμίες, τους πιο βαθείς κι ανεξίτηλους φόβους τους». Και γράφω «προικισμένη» δηλ. γένος θηλυκό, γιατί όπως λέει και η ίδια είναι… γυναίκα! «Ναι, γυναίκα, καλά ακούσατε. Ξαφνιαστήκατε; Σας φαίνεται παράξενο που ένα αυτοκίνητο έχει φύλο; Κι όμως. Όλα τα αυτοκίνητα έχουμε φύλο. Κι όχι μόνο φύλο αλλά και χαρακτήρα, τον οποίο δύσκολα μπορούμε ν’ αλλάξουμε, που μας καταδυναστεύει για πάντα και που καθορίζει τη μοίρα μας σχεδόν απόλυτα. Διαθέτουμε δηλαδή μια έμφυτη προσωπικότητα εκ γενετής, ή, καλύτερα, εκ κατασκευής».

     Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο δεν προορίζεται για τις μάζες. Λόγω της τιμής του, είναι δυσπρόσιτο για τα χαμηλότερα εισοδήματα. Αγοράστηκε από μια πάμπλουτη ηλικιωμένη κυρία και τον πρώτο καιρό της ζωής της, απολαμβάνει ειδικά προνόμια. Ο οδηγός και οι υπηρέτες της έπαυλης στην οποία κατοικεί η ιδιοκτήτριά της, την πλύνουν και την καθαρίζουν καθημερινά και γενικά την περιποιούνται με τον καλύτερο τρόπο. Όμως η καλή της τύχη δεν κράτησε πολύ. Όταν η ηλικιωμένη κυρία πέθανε, ο κληρονόμος της, πούλησε το αυτοκίνητο, αφού το θεώρησε παρωχημένο. Η Πατρίτσια, όπως θέλει να την αποκαλούν, μετά από ένα μακρύ ταξίδι, κατέληξε σε μια μάντρα στην Αθήνα. Εκεί την είδε και την αγόρασε για να τη χρησιμοποιήσει σαν ταξί, ο Γιώργης, ένας Μικρασιάτης πρόσφυγας, που από ένα γύρισμα της τύχης, βρέθηκε να διαχειρίζεται ένα αρκετά σημαντικό ποσό.  

     Την περιπέτεια της ζωής της αφηγείται η Πατρίτσια. Το πώς αναγκάστηκε να προσαρμοστεί σε ξένους τόπους και να ζήσει ανάμεσα σε ανθρώπους, τους οποίους ποτέ δεν μπόρεσε να καταλάβει. «Πέρασα όλη μου τη ζωή με τους ανθρώπους, μελετώντας τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις τους, παρατηρώντας τα φερσίματα τους, νόμιζα ότι τους ήξερα καλά, ότι μπορούσα να τους καταλάβω και να προβλέψω την επόμενη κίνησή τους… Κι όμως… κι όμως ποτέ δεν έπαψαν να με ξαφνιάζουν, να με καταπλήσσουν, ενεργώντας ενάντια σε κάθε λογική, αψηφώντας τις επιταγές της σωφροσύνης και τους νόμους των πιθανοτήτων, έρμαια των παθών τους και των διαθέσεων της στιγμής άραγε ή μήπως στο απρόβλεπτο και τυχαίο της ανθρώπινης συμπεριφοράς κρύβεται κάτι βαθύτερο, κρύβεται η ίδια τους η ελευθερία, αυτή που δεν υπόκειται σε νομοτέλειες κι αιτιότητες…».

     Αυτή η αφήγηση επιτρέπει τον συγγραφέα να διέλθει όλη τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, της οποίας απ’ όσο μπορώ να καταλάβω είναι πολύ καλός και βαθύς γνώστης, και τις επιπτώσεις της, στις ζωές των ανθρώπων. Επίσης, μέσα από τις κοφτερές και πολύ συχνά εύστοχες παρατηρήσεις της Πατρίτσια, έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει την κοσμοθεωρία του και πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις και ερμηνείες για την ψυχοσύνθεση του ελληνικού λαού και τις αντιδράσεις του σε συγκεκριμένα ερεθίσματα.

     Ενδιαφέρον, από πολλές απόψεις βιβλίο, που ενώ «τρομάζει» με τον όγκο του, εν τούτοις, περιλαμβάνει ένα θελκτικό κείμενο, που ρέει εύκολα κατά την ανάγνωση! 

Η ΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

JEAN CRISTOPHE GRANZE

Μετάφραση ΤΙΝΑ ΠΛΥΤΑ

Εκδόσεις ΚΑΛΕΝΤΗΣ

Σελ. 617, Ιούνιος 2019

     Το νέο μυθιστόρημα του Ζ. Κ. Γκρανζέ, ένα θρίλερ που κόβει την ανάσα, κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό.

     Διαδραματίζεται στο Παρίσι. Εκεί υπηρετεί ο αστυνόμος Στεφάν Κορσό, επικεφαλής της ομάδας 1 του Εγκληματολογικού. Στις αρχές του καλοκαιριού του 2016, βρέθηκε να ερευνά μια φρικιαστική δολοφονία. Η ομάδα 3 που είχε αναλάβει αρχικά την έρευνα, δεν παρουσίασε πρόοδο στην εξιχνίαση της υπόθεσης, γι’ αυτό της αφαιρέθηκε και ανατέθηκε στην ομάδα 1. «…την Παρασκευή  17 Ιουνίου 2016, στα όρια του Κέντρου Διαλογής Απορριμμάτων της Πατέρν ντε Πεπλιέ, κοντά στην Πλας ντ’ Ιταλί, ειχε βρεθεί το πτώμα μιας αρτίστας του Σκουόνκ, της τριανταδυάχρονης Σοφί Σερές ή Νίνα Βις. Γυμνή, με τα χέρια και τα πόδια δεμένα με τα εσώρουχά της, η νεαρή γυναίκα είχε παραμορφωθεί με φρικτό τρόπο: ο δολοφόνος είχε κάνει το πρόσωπό της να παγώσει σε μια εξωφρενική κραυγή με το να σκίσει τις γωνίες των χειλιών της ως τα αυτιά και να της χώσει μια χοντρή πέτρα στο λαιμό για  να κρατήσει το στόμα ορθάνοικτο».

     Ο Κορσό συγκεντρώνει την ομάδα του και κάνει επιμερισμό εργασιών. Εξετάζουν εξονυχιστικά το παρελθόν και τον κύκλο γνωστών και φίλων του θύματος, καθώς και τους πελάτες του στριπ κλαμπ όπου εργαζόταν, χωρίς ιδιαίτερα αποτελέσματα. «Λιγοστοί φίλοι, κανένας boyfriend, καθόλου οικογένεια». Παρά τις προτροπές του αστυνόμου «Πέφτουμε 500% σε αυτή την υπόθεση και οι τέσσερις, νύχτα-μέρα…», τα ευρήματα είναι πενιχρά και η έρευνα δείχνει να καρκινοβατεί. Σα να μην έφτανε αυτό, ένας δεύτερος πανομοιότυπος φόνος, με θύμα πάλι μια χορεύτρια του Σκουόνκ, έρχεται να προσθέσει νέα ερωτήματα και νέους μπελάδες  στην Ομάδα 1 που νιώθει ότι βρίσκεται στο απόλυτο αδιέξοδο. Μέχρι τη στιγμή που θα δεχτεί την αναπάντεχη βοήθεια ενός πρώην αστυνομικού που ζει σαν ερημίτης, η μαρτυρία του οποίου βάζει την Ομάδα 1 στα ίχνη του Φιλίπ Σομπιεσκί, που είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση για ένα φόνο που είχε πολλά κοινά στοιχεία με τις πρόσφατες δολοφονίες. Ο Σομπιεσκί, που έχει σκοτεινό παρελθόν και είναι διαβόητος για την έκφυλη και ακόλαστη ζωή του, μέσα στη φυλακή ανακάλυψε την κλίση του στη ζωγραφική. Όταν αποφυλακίστηκε, έγινε γνωστός χάρη στο ταλέντο και την ειδική θεματολογία του, αφού συχνά το θέμα του ήταν πόρνες, νταβατζήδες, τραβεστί, πρεζόνια και άλλοι άνθρωποι της νύχτας.

     Ο Κορσό, είναι σίγουρος ότι έχει βρει τον ένοχο, αλλά αυτός με νομικίστικα και άλλα τερτίπια, καταφέρνει διαρκώς να ξεγλιστρά.

     Το μυθιστόρημα «Η Γη Των Νεκρών», είναι ένα σκοτεινό, βίαιο και γεμάτο ανατροπές θρίλερ. Μάλιστα, ο μετρ των ανατροπών Γκρανζέ, μας επιφυλάσσει το καλύτερο για το τέλος: μια επική ανατροπή στις τελευταίες σελίδες, που αλλάζει άρδην όλες μας τις βεβαιότητες.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Ο Αλεξ. Οικονόμου είναι Αρχιτέκτων-Μηχανικός. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολεοδομία και στην Οικονομική και Κοινωνική Ιστορία. Ως μελετητής, συμμετείχε στην εκπόνηση σημαντικών μελετών για σχολεία, βιομηχανικά κτίρια, τουριστικές μονάδες, κατοικίες κλπ, επέδειξε όμως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις μελέτες αποκατάστασης παραδοσιακών κτιρίων, καθώς σε εκείνες που αφορούν στη μελέτη, διάσωση, ανάδειξη και αξιοποίηση της βιομηχανικής μας κληρονομιάς. Συμμετείχε σε επιστημονικά σεμινάρια και συνέδρια ως σύνεδρος και ως εισηγητής. Επιστημονικές εργασίες και άρθρα του σχετικά με την αρχιτεκτονική , την πολεοδομία και τη βιομηχανική κληρονομιά, δημοσιεύτηκαν σε διάφορα έντυπα. Έχει επίσης, ενεργή συμμετοχή στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα της Νάουσας, όπου και διαμένει. Σήμερα είναι Πρόεδρος της Πολιτιστικής Εταιρείας Νάουσας «Αναστάσιος Μιχαήλ ο Λόγιος» και εκδότης του τριμηνιαίου πολιτιστικού περιοδικού «Νιάουστα». Ασχολήθηκε με το μαθητικό και το ερασιτεχνικό θέατρο ως σκηνοθέτης και ως σκηνογράφος, ενώ τιμήθηκε με αρκετά βραβεία σε πανελλήνιους θεατρικούς διαγωνισμούς. Έργα του: «Δωρικού Ρυθμού» (2019, Εκδόσεις Πηγή).

     Παρουσίαση του βιβλίου, θα γίνει στη Νάουσα την Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019, στις 19.30, στην αίθουσα ΒΕΤΛΑΝΣ, του Πολυχώρου πολιτισμού «Χρήστος Λαναράς».

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο «Δωρικού Ρυθμού»;

     Η πρόθεσή μου να παρουσιάσω με έναν διαφορετικό τρόπο μερικά εμβληματικά αρχιτεκτονήματα και ιδιαίτερα κάποια από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία της περιοχής μας. Έφτιαξα λοιπόν μια μυθοπλασία που διαδραματίζεται σε αυτούς τους σημαντικότατους αρχιτεκτονικούς χώρους.

Η λογοτεχνία μπορεί να είναι μια κοινωνική πράξη;

     Ασφαλώς. Πολλές φορές η λογοτεχνία έχει προτρέψει στην τέλεση πράξεων κοινωνικού ενδιαφέροντος, συμμετέχοντας στη διάπλαση χαρακτήρων των αναγνωστών

Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε συγγραφέας;

     Αρκετά αργά, παρότι πάντα έγραφα διάφορα κείμενα, συνήθως μη λογοτεχνικά, μικρότερου όμως μεγέθους.

Ποια ήταν τα συναισθήματα που νοιώσατε, όταν πήρατε τυπωμένο το έργο σας;

     Ένα αίσθημα ολοκλήρωσης μιας προσπάθειας χρόνων που ξεκίνησε χωρίς να ξέρει πού και πότε θα καταλήξει.

 Τι συμβαίνει στους ήρωες των βιβλίων σας, όταν τελειώνει η συγγραφή;

     Περιμένουν να τους ανακαλύψουν και να τους σχολιάσουν και οι αναγνώστες. Τι άλλο;

Έχετε βιώσει συναισθήματα παρόμοια με αυτά των ηρώων σας;

     Εφόσον το βιβλίο δεν είναι τελείως επιστημονική ή άλλου είδους φαντασία, αναγκαστικά περιέχει βιώματα του συγγραφέα, χωρίς όμως ταύτισή του με κανένα από τους ήρωες

Σας μοιάζει κάποιος από τους ήρωες σας;

     Δεν θα το έλεγα. Μερικά όμως προσωπικά βιώματα και προβληματισμοί προβάλλονται μέσα από τους ήρωες

Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των κειμένων σας;

     Κάποιοι κοντινοί μου άνθρωποι που εξακολουθούν να με ανέχονται

Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης για σας;

     Αυτός που πριν σχολιάσει, ολοκληρώνει τουλάχιστον το διάβασμα του βιβλίου και δεν διστάζει να ζητήσει διευκρινήσεις

Γράφοντας, έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας;

     Δεν θα το ‘λεγα!

Υπήρξε κάτι στη διάρκεια της συγγραφής που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;

     Στο συγκεκριμένο βιβλίο ναι, είχα αμφιβολίες για κάτι και μέχρι να το τελειώσω τις ανέτρεψα τελείως

Σας αρέσει να συνομιλείτε με τους αναγνώστες σας;

     Φυσικά, σε ποιον δεν αρέσει να μιλά για το έργο του;

Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε ότι σας επηρέασε;

     Αρκετοί, Έλληνες και ξένοι. Από τον Ουμπέρτο Έκο και τον Νταν Μπράουν μέχρι τον Γιάννη Καλπούζο και τον Ισίδωρο Ζουργό, για να αναφέρω πρόχειρα κάποιους ανάμεσα σε πάρα πολλούς

Είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;

     Δεν είναι καθόλου εύκολη η συγγραφή ενός μεγάλου έργου, ιδιαίτερα αν είναι κανείς πρωτάρης, χωρίς τα τεχνικά εφόδια που διαθέτει ένας φτασμένος συγγραφέας. Ωστόσο, αυτή η πρωτόγνωρη περιπέτεια του γραψίματος υπήρξε αποκαλυπτική για μένα, ιδιαίτερα για τον τρόπο αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου που διαθέτω πλέον.

Αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη, το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, ετοιμάζετε κάτι άλλο; Έχετε «υλικό» έτοιμο στο συρτάρι σας;

     Υπάρχουν κάποιες ιδέες για νέο μυθιστόρημα, έχουν προχωρήσει κάποια πράγματα, ωστόσο χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμη. Προς το παρόν ολοκληρώνω ένα λεύκωμα σχετικό με την αρχιτεκτονική και πολεοδομία της Νάουσας που αναμένεται να κυκλοφορήσει την επόμενη χρονιά, μια έκδοση της Πολιτιστικής Εταιρείας Νάουσας «Αναστάσιος Μιχαήλ λόγιος».

Σας ευχαριστώ πολύ!

ΨΙΘΥΡΟΙ ΘΑΝΑΤΟΥ

DEAN KOONTZ

Μετάφραση ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΡΟΥΞΗΣ

Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Σελ. 534, Ιούνιος 2019

     Το νέο μυθιστόρημα του αμερικανού συγγραφέα D. Koontz με τίτλο «Ψίθυροι Θανάτου» αποτελεί συνέχεια του «Τυφλή Γωνία» (παρουσίαση Σεπτέμβριος 2018). Όμως δεν είναι απαραίτητο να το έχεις διαβάσει, για να παρακολουθήσεις την εξέλιξη του νέου μυθιστορήματος. Εξάλλου ο μέγας τεχνίτης της πλοκής  D. Koontz, παραθέτει διάσπαρτα ενταγμένα στη ροή του μύθου τα καίρια σημεία του προηγούμενου βιβλίου, ώστε ακόμη κι ένας αναγνώστης που δεν το έχει διαβάσει να «μπαίνει στο νόημα» εύκολα!

     Κεντρικός χαρακτήρας είναι και πάλι η 28χρονη πράκτορας του FBI, Τζέιν Χοκ. «Επί εφτά χρόνια η Τζέιν ήταν πράκτορας του FBI, στην Ομάδα Ανταπόκρισης σε Κρίσιμα Περιστατικά, η οποία στις περισσότερες φορές αναλάμβανε υποθέσεις όπου συμμετείχαν οι Μονάδες Συμπεριφορικής Ανάλυσης 3 και 4, που ειδικεύονταν, μεταξύ άλλων, σε μαζικές δολοφονίες και ψυχοπαθείς δολοφόνους». Όταν προσπαθεί να ερευνήσει την ανεξήγητη αυτοκτονία του άντρα της πριν από λίγους μήνες, θα ανακαλύψει μια τερατώδη συνωμοσία, η οποία έχει σκοπό με νανο-μηχανισμούς ελέγχου να υποτάξει τους ανθρώπους στις θελήσεις μιας δράκας ανθρώπων, που αυτοαποκαλούνται Αρκαδιανοί. Αυτοί «είχαν καταφέρει να δημιουργήσουν ένα δίκτυο από στελέχη του ιδιωτικού τομέα και κυβερνητικούς αξιωματούχους, το οποίο κατέφερε να διαφθείρει πρόσωπα σε σημαντικές θέσεις στο FBI, στην Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας, στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και στην NSA. Για αρχή. Η κοινή λογική έλεγε πως η CIA, η IRS και ίσως όλοι οι τομείς της κυβέρνησης, έως τις ανώτατες βαθμίδες της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, πρέπει να είχαν διαβρωθεί-αν δεν έβριθαν ήδη-από μέλη αυτής της μανιακής συνομοσπονδίας ενός ουτοπικού ολοκληρωτισμού».

     Όσοι-βάσει ενός υπολογιστικού μοντέλου-θα μπορούσαν να αποτελέσουν «απειλή» για την εφαρμογή των σχεδίων των συνωμοτών, με νανο-εμφυτεύματα, οδηγούνταν στην αυτοκτονία. «Άντρες και γυναίκες, οι περισσότεροι παντρεμένοι και ευτυχισμένοι, χωρίς ιστορικό κατάθλιψης. Στρατιωτικοί όπως ο Νικ, ο άντρας μου. Δημοσιογράφοι, επιστήμονες, γιατροί, δικηγόροι, αστυνομικοί, καθηγητές, οικονομολόγοι. Αυτοί οι φανατικοί έχουν φτιάξει ένα υπολογιστικό πρότυπο και εξοντώνουν όσους τους λέει το πρότυπο ότι θα ωθήσουν  τον πολιτισμό προς λάθος κατεύθυνση».

      Οποιοσδήποτε άλλος, θα δείλιαζε μπροστά στην προοπτική να έρθει αντιμέτωπος με όλες τις υπηρεσίες ασφαλείας, στις οποίες δεν μπορούσε να είναι σίγουρος ποιόν μπορεί να εμπιστευτεί. Όμως η Τζέιν είναι μια εξαιρετικά ευφυής και δυναμική γυναίκα. Με όπλα την εκπαίδευση και την εξυπνάδα της, θα προσπαθήσει να αποκαλύψει την συνωμοσία και να τιμωρήσει τους επικεφαλής που της στέρησαν ότι αγαπούσε περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο στον κόσμο: τον άντρα της. Σύντομα θα βρεθεί «στον κατάλογο των πλέον καταζητούμενων όλων των υπηρεσιών επιβολής του νόμου στη χώρα». Όμως δεν θα το βάλει κάτω. Με τη βοήθεια κάποιων απρόσμενων συμμάχων, όπως ο σερίφης Λούθερ Τίλμαν, θα συνεχίσει τον αγώνα της για να αποκαταστήσει το όνομα του άντρα της και να πάρει την εκδίκησή της!

     Το βιβλίο είναι τόσο καλογραμμένο όσο περίμενα με βάση το όνομα του συγγραφέα. Είναι ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα, στο οποίο σε πρώτο επίπεδο ρέει ένας μύθος με καταιγιστική δράση, σασπένς και ανατροπές. Σε δεύτερο επίπεδο όμως, ο συγγραφέας βρίσκει την ευκαιρία να θέσει ερωτήματα για πολλά ζητήματα, όπως αυτό της δημοκρατίας, της διαφθοράς σε υψηλά επίπεδα άσκησης της εξουσίας, της ελευθερίας, της ελεύθερης βούλησης, της χρήσης της τεχνολογίας, την προαιώνια  διαμάχη του Καλού με το κακό. Εξαιρετική αναγνωστική επιλογή!