ΑΠΟΚΥΗΜΑΤΑ

ΜΑΡΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
Εκδόσεις BELL
Σελ. 481, Φεβρουάριος 2024

      Στο χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού κινείται το νέο μυθιστόρημα του Μ. Δημητριάδη, «Αποκυήματα».

     Ο Μάικ Ντρόσο, είναι ένας ελληνο-αμερικανός συγγραφέας μυθιστορημάτων τρόμου, που ζει στο Χιούστον του Τέξας.

     Τα βιβλία του σημειώνουν μεγάλη επιτυχία όχι μόνο στις ΗΠΑ και τις υπόλοιπες αγγλόφωνες χώρες, αλλά και όπου αλλού μεταφράζονται και κυκλοφορούν.

     Εδώ και καιρό, δειλά-δειλά στην αρχή και όλο και πιο επιτακτικά και πιεστικά στην συνέχεια, οι αναγνώστες του, του προτείνουν να εγκαταλείψει για λίγο το μυθιστόρημα και να ασχοληθεί με τη μικρή φόρμα του διηγήματος. Ο εκδότης του Τζέημς Λάνγκερ, συμμερίζεται την άποψη των αναγνωστών και πιέζει κι αυτός. «Έχεις γράψει ένα σωρό ιστορίες μέχρι τώρα. Τι είναι για σένα να γράψεις και μερικά διηγήματα; Έστω νουβέλες. Γενικά κάτι σε μικρότερη φόρμα. Ο κόσμος το θέλει. Είναι κάτι που δεν έχει δει από σένα. Άλλωστε στο είδος σου η μικρή ιστορία μετράει πολύ. Δες τι κάνουν και οι υπόλοιποι μεγάλοι συγγραφείς τρόμου».

     Ο Ντρόσο διστάζει γιατί φοβάται ότι θα απογοητεύσει τους χιλιάδες πιστούς αναγνώστες του. «Φοβόταν. Φοβόταν μήπως και δεν τα κατάφερνε να φτιάξει ωραίες ιστορίες, καθώς το διήγημα ήταν αχαρτογράφητο μονοπάτι γι’ αυτόν. Μήπως έγραφε βλακείες κι έχανε όλα όσα είχε χτίσει μέχρι τότε. Με τα μυθιστορήματα ήταν σίγουρος για τον εαυτό του. Αλλά όχι και με τα διηγήματα».

     Τελικά πείθεται. Μόνο που αποφασίζει αυτό που θα κάνει να είναι ξεχωριστό και πρωτότυπο. «Λοιπόν. Αφού οι αναγνώστες θέλουν μικρές ιστορίες, θα τους τις δώσω. Αλλά λίγο πιο διαδραστικά. Θα οργανώσουμε αρχικά ένα ταξίδι σε διάφορα μέρη του κόσμου, και σε καθένα από αυτά θα γράφεται και μια ιστορία. Κάθε ιστορία θα προσαρμόζεται στα μέρη και στις συνήθειες των κατοίκων τους ή όπως με βολεύει στην κάθε ιστορία που θέλω να γράψω. Οι αναγνώστες θα το παρακολουθούν διαρκώς αυτό μέσα από αναρτήσεις. Θα βλέπουν που είμαι, τι ετοιμάζω…».

     Ο εκδότης του, αγκαλιάζει την ιδέα με ενθουσιασμό. Ξέρει ότι αν το εγχείρημα πετύχει, θα είναι σαν να έχει εντοπίσει χρυσωρυχείο. Τα κέρδη του θα εκτοξευτούν. Αναλαμβάνει μάλιστα ο ίδιος την χρηματοδότησή, και κινητοποιεί τους υπαλλήλους του να διοργανώσουν το ταξίδι σύμφωνα με τις επιθυμίες του Ντρόσο. «Το πρόγραμμα των χωρών που θα επισκεπτόταν βγήκε με προσοχή στη λεπτομέρεια και ρυθμίστηκε αποκλειστικά από τον ίδιο. Τον ενδιέφερε να στήσει τις ιστορίες που είχε σκεφτεί έτσι ώστε να ταιριάζουν στο κάθε μέρος όπως το είχε φανταστεί ο ίδιος».

     Η περιπλάνηση ξεκινά από Χούσαβικ της Ισλανδίας, όπου γράφει την πρώτη ιστορία του. Στη συνέχεια πετάει στην Ελλάδα, την πατρίδα των γονιών του και πιο συγκεκριμένα στη Δημητσάνα για να γράψει μια ακόμη ιστορία και ακολουθεί η Ιαπωνία. Σύντομα όμως αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Ξαφνικά νομίζει ότι οι ήρωες των διηγημάτων του, δεν υπάρχουν μόνο στη φαντασία του. Πιστεύει ότι τους βλέπει γύρω του. «Πλησίαζε σε παράνοια. Τρελαινόταν όντως; Δεν ήξερε τι προτιμούσε: να ήταν όλα στο μυαλό του ή να συνέβαιναν πραγματικά; […] Δεν πίστευε ότι το ζούσε αυτό. Ο φόβος της τρέλας επέστρεψε παραλυτικός. Μπορεί να έγραφε μια ζωή μεταφυσικές ιστορίες τρόμου, που ήταν αδύνατον να συμβούν στην πραγματική ζωή, αλλά εκείνη τη στιγμή στεκόταν μπροστά του το αδύνατο. Κάτι που δεν γινόταν να συμβαίνει […] Η πραγματικότητα τον χαστούκιζε ανελέητα. Τα αποκυήματα της φαντασίας έπαιρναν σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια του».

     Το «Αποκυήματα» (εξαιρετικός τίτλος), είναι ένα μοναδικά γραμμένο, συναρπαστικό μυθιστόρημα, που δεν αφήνεις εύκολα από τα χέρια σου. Διαβάζεται ευχάριστα από κάθε αναγνώστη είτε του αρέσει αυτό το είδος, είτε όχι. Είμαι όμως βέβαιος, ότι οι φαν της λογοτεχνίας του φανταστικού, θα το λατρέψουν!

ΣΤΟ ΧΑΚΙ

PHILIP KERR
Μετάφραση ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ
Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

Σελ. 531, Φεβρουάριος 2024

      Μια ακόμη περιπέτεια του Μπέρνι Γκούντερ, περιλαμβάνει το μυθιστόρημα του P. Kerr με τίτλο «Στο Χακί».

     Αυτή τη φορά, ο πρώην ντετέκτιβ της αστυνομίας του Βερολίνου, βρίσκεται στην Κούβα. Αν κι έχουν περάσει δέκα σχεδόν χρόνια από τη λήξη του πολέμου (βρισκόμαστε στο 1954), ο Γκούντερ εξακολουθεί να κρύβεται, αφού κινδυνεύει να συλληφθεί και να δικαστεί σαν εγκληματίας πολέμου. Κάποιος ναζί αξιωματούχος, για να ξεφύγει και να μην υποστεί τις συνέπειες όσων διέπραξε στη διάρκεια του πολέμου και της παντοκρατορίας του κόμματός του, έχει οικειοποιηθεί την ταυτότητά του, πράγμα που του δημιουργεί πολλά προβλήματα. Όπως το ότι πέφτει συχνά θύμα εκβιασμού από τον κακοποιό Μάγιερ Λάνσκι, ο οποίος του αναθέτει ριψοκίνδυνες κι όχι και τόσο νόμιμες αποστολές, αλλά και από τον υπολοχαγό Κεβέδο.

     Για να απαλλαγεί οριστικά, αποφασίζει να διαφύγει με το σκάφος του Λα Γκουαχάμπα στις ΗΠΑ. Μαζί του θα ταξιδέψει και η 20χρονη Μέλμπα Μαρέρο, η οποία είχε προβλήματα με το καθεστώς του δικτάτορα της Κούβας, Μπατίστα. «Προσπαθώντας να ξεφύγω από τον εκβιασμό ενός μυστικού αστυνομικού, είχα καταφέρει να βρεθώ στη θέση να θεωρήσει μια τσατσά, που ήταν υπερβολικά έξυπνη για να με απειλήσει απροκάλυπτα, ότι μπορεί να μου ζητήσει μια χάρη την οποία δεν ήθελα σε καμιά περίπτωση να της κάνω: να πάρω μαζί μου μια τσίκα από έναν άλλο οίκο της Αβάνας. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι η ντόνια Μαρίνα γνώριζε τον υπολοχαγό Κεβέδο και ήξερε ότι εκείνος καθόλου δεν θα ενέκρινε να πάω οπουδήποτε με το σκάφος μου. Αλλά είχα τις αμφιβολίες μου αν ήξερε πως είχε απειλήσει να με απελάσει στη Γερμανία, όπου ήμουν καταζητούμενος για φόνο, εκτός αν συμφωνούσα να κατασκοπεύσω τον Μάγιερ Λάνσκι, τον αρχηγό του υποκόσμου, που ήταν κι ο εργοδότης μου. Σε κάθε περίπτωση δεν είχα άλλη επιλογή από το να δεχτώ το αίτημά της, παρ’ όλο που είχα θέμα με την επιβάτιδά. Η Μέλμπα Μαρέρο ήταν καταζητούμενη από την αστυνομία επειδή είχε κάποια σχέση με τη δολοφονία ενός αστυνόμου στο Ένατο Τμήμα, και η ντόνια Μαρίνα είχε φίλους που ήθελαν να φύγει η Μέλμπα από την Κούβα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα».

     Λίγο μετά τον απόπλου όμως, το σκάφος βρίσκεται στη ρότα μιας περιπολίας του αμερικανικού ναυτικού. Ο Μπέρνι και η Μέλμπα, συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. Στη συνέχεια αναλαμβάνει η CIA. Ανακρίνει εξαντλητικά τον Μπέρνι και τον μεταφέρει στο Βερολίνο, όπου φυλακίζεται στο ίδιο κελί που είχε φυλακιστεί ο Χίτλερ, μετά το αποτυχημένο «πραξικόπημα της μπυραρίας». Για μια ακόμη φορά πέφτει θύμα εκβιασμού, από τους αμερικανούς αυτή τη φορά. Ή θα δουλέψει για τη γαλλική αντικατασκοπία ή θα καταδικαστεί για φόνο. Ποινή; Απαγχονισμός!

     Το «Στο Χακί» είναι ένα ακόμη συναρπαστικό μυθιστόρημα του Φ. Κερ, που εκτυλίσσεται από το 1930 ως το 1955 στην Κούβα, το Παρίσι, το Βερολίνο, σε ένα ρωσικό στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου. Ένα εξαιρετικό θρίλερ για τον Β! παγκόσμιο πόλεμο, γραμμένο με τον μοναδικό τρόπο του βρετανού συγγραφέα που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό!       

 

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ

    Ο Στέφανος Αλεξιάδης γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1993 στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στην Ειδική Αγωγή και στα Προβλήματα Προφορικού και Γραπτού Λόγου στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Παράλληλα ολοκλήρωσε το τμήμα των Παιδαγωγικών στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος και έχει εκπαιδευτεί στο σύστημα γραφής και ανάγνωσης τυφλών Braille. Έργα του: "Τα Φτερωτά Σανδάλια" (Υδροπλάνο, 2021) "Οιμωγή" (Μίνωας,2024

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για το βιβλίο σας «Οιμωγή»;

         Αφορμή υπήρξε μια εικόνα της Μήδειας του Ευριπίδη. Όταν συνειδητοποίησα πως αυτή η γυναίκα σκότωσε τα παιδιά της, ταρακουνήθηκα. Συχνά ακούμε για εγκλήματα αλλά τα προσπερνάμε ως κάτι πολύ σύνηθες. Σκέφτηκα αν θα μπορούσα να γράψω ένα μυθιστόρημα στο οποίο κατηγορούμενη για τον φόνο ενός παιδιού θα ήταν η μητέρα του.

      Γιατί η βασική σας ηρωίδα είναι άτομο που βρίσκεται στα όρια του αυτισμού;

   Η λογοτεχνία είναι ένας χώρος στον οποίο καλό είναι να προβάλλονται όλοι οι άνθρωποι, όποια χαρακτηριστικά κι αν έχουν. Η Πετρία, η κεντρική ηρωίδα, βγαίνει μπροστά προκειμένου να αναδείξει ένα μέρος των ανθρώπων που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού. Τονίζω πως είναι ένα μονάχα μέρος γιατί θα ήταν εντελώς στερεοτυπικό και λανθασμένο αν λαμβάναμε ως κανόνα όλα τα χαρακτηριστικά που διαβάζουμε στον χαρακτήρα της. Μέσα από εκείνη ίσως γεννιέται μια οικειότητα, μια πρώτη γνωριμία.

      Γιατί πολλοί από τους χαρακτήρες που παίζουν βασικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας είναι γυναίκες;

     Αγαπάω και θαυμάζω τις γυναίκες. Θεωρώ πως τον σημαντικότερο ρόλο στη ζωή μας, αυτές τον διαδραματίζουν. Έτσι, ήταν πρόκληση για μένα αν θα μπορούσα να αποδώσω τόσες θηλυκές προσωπικότητες.

      Πόσο εύκολο είναι για έναν άντρα να μπει στην ψυχολογία μιας γυναίκας, έστω κι αν πρόκειται για μυθιστορηματικό χαρακτήρα;

       Καθόλου. Ωστόσο δεν παύει να είναι ελκυστικό. Το να μπω δηλαδή στα παπούτσια μιας γυναίκας, να σκεφτώ όπως αυτή, να πράξω όπως αυτή, προσωπικά με ιντριγκάρει. Η παρατηρητικότητά μου θεωρώ πως με βοήθησε αρκετά.

      Στο έργο σας, θίγετε και το θέμα της ενδοοικογειακής βίας. Θέλετε να μεταφέρετε κάποιο μήνυμα με το βιβλίο σας και ποιο είναι αυτό;

    Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έγραψα αυτό το βιβλίο με σκοπό να διδάξω ή να μεταφέρω κάποιο μήνυμα. Ωστόσο καταλαβαίνω πως κάθε βιβλίο στο τέλος του κάτι αφήνει στον αναγνώστη. Λέγεται γεύση; Μήνυμα; Δίδαγμα; Δεν ξέρω. Καθένας κρατάει κάτι συγκεκριμένο από το βιβλίο και αυτό έχει για εμένα το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Παρ’ όλα αυτά, μέσα από το βιβλίο γίνεται σαφές ότι η ενδοοικογενειακή βία -και κάθε είδους βία- πρέπει να καταγγέλλεται.

      Η λογοτεχνία μπορεί να είναι μια κοινωνική πράξη;

    Οτιδήποτε αφορά την κοινωνία αποτελεί κοινωνική πράξη. Οι αναγνώστες είναι μέρος της κοινωνίας. Ο συγγραφέας είναι μέρος της κοινωνίας. Τα θέματα που θίγονται αφορούν την κοινωνία. Συνεπώς, ναι, αποτελεί μια κοινωνική, κοινωνικότατη πράξη.

     Μπορεί η λογοτεχνία να δρομολογήσει αλλαγές σε κοινωνικό επίπεδο;

  Αυτό νομίζω πως διαφέρει ανάλογα τον αναγνώστη και το επίπεδο της ενσυναίσθησής του. Αν είναι σε θέση να κατανοήσει και να ταυτιστεί ειλικρινά, τότε μπορεί γεννήσει αλλαγές. Μικρές βέβαια αλλά αν όλες αυτές ενωθούν, τότε θα μιλάμε για σημαντικές κοινωνικές μεταβολές.

      Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε συγγραφέας;

     Δεν το κατάλαβα ποτέ. Ούτε τώρα το σκέφτομαι πολύ. Εγώ θέλω μόνο να γράφω. Δεν ξέρω για πόσο θα μπορώ να το κάνω. Το επάγγελμά μου είναι η φιλολογία, την οποία λατρεύω. Βέβαια, πάντα είχα τη διάθεση να σκαρώνω ιστορίες.

      Ποια ήταν τα συναισθήματα που νοιώσατε, όταν πήρατε τυπωμένο το πρώτο σας έργο;

    Βούρκωσα. Κάθε φορά που αγγίζω το πρώτο αντίτυπο, με πιάνει μια ανατριχίλα. Είναι η στιγμή που αντιλαμβάνομαι πως όσα είχα στο μυαλό μου παίρνουν σάρκα και οστά. Νομίζω πως δε θα σταματήσει ποτέ.

      Τι συμβαίνει στους ήρωες των βιβλίων σας, όταν τελειώνει η συγγραφή;

   Ζουν μαζί μου. Γράφοντας το τελευταίο κεφάλαιο, κάποιος θα πίστευε πως οι συγγραφείς προχωρούν στην επόμενη ιστορία αφήνοντας πίσω τους ήρωες με τους οποίους ασχολούνταν. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Νιώθω να με ακολουθούν και αν με ρωτάτε, μου αρέσει. Τους θέλω μαζί μου. Να μου θυμίζουν πως εκείνοι ευθύνονται για ό,τι όμορφο συμβαίνει σήμερα.

      Έχετε βιώσει συναισθήματα παρόμοια με αυτά των ηρώων σας;

   Κάποια από τα συναισθήματα των ηρώων έχουν υπάρξει σίγουρα και δικά μου. Φαντάζομαι και των αναγνωστών. Πιθανολογώ βέβαια πως η πηγή του εκάστοτε συναισθήματος δεν είναι ίδια.

      Σας μοιάζει κάποιος από τους ήρωες σας;

     Έχω κάποιες ομοιότητες με τον υπαστυνόμο Βάιο αλλά όχι σε έντονο επίπεδο. Κάθε ήρωας έχει ένα κομμάτι μου και αυτό είναι κάτι που γίνεται αναπόφευκτα. Είμαι ο δημιουργός τους και υπάρχω με έναν τρόπο μέσα τους, όπως υπάρχουν κι εκείνοι μέσα μου.

      Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των κειμένων σας;

     Η αδερφή μου. Την εμπιστεύομαι τυφλά και θέλω να μοιράζομαι πρώτα μαζί της τα βιβλία μου.

      Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης για σας;

    Πολύ δύσκολη ερώτηση! Δεν ξέρω αν υπάρχει ιδανικός αναγνώστης. Πάντως κάποια από τα χαρακτηριστικά που θα ήταν όμορφο να έχει είναι η ειλικρίνεια, η ενσυναίσθηση και η καθαρότητα.

      Γράφοντας, έχετε ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό σας;

   Μέσα από τη γραφή έχω δει πτυχές του εαυτού μου που πιθανώς να μην ήξερα νωρίτερα ή να έκρυβα εκουσίως. Οι ήρωές μου μού επιτρέπουν να ανακαλύπτω τον ίδιο μου τον εαυτό.

      Υπήρξε κάτι στη διάρκεια της συγγραφής που σας ανέτρεψε κάποια πεποίθηση;

    Όχι. Η εμπειρία μου δεν είναι τόσο μεγάλη για να μου το επιτρέψει αυτό. Εύχομαι μελλοντικά να ανατραπούν κάποιες από τις πεποιθήσεις μου γιατί αυτό θα σημαίνει πως δε θα έχω μείνει στάσιμος.

      Σας αρέσει να συνομιλείτε με τους αναγνώστες σας;

   Είναι ένα από τα κομμάτια που αγαπώ από τότε που ξεκίνησα το ταξίδι της συγγραφής. Οι αναγνώστες έχουν τόσο πολλά πράγματα να πουν, να μοιραστούν συναισθήματα, να χαρίσουν απλόχερα το φως των ματιών τους. Οι παρουσιάσεις είναι το ιδανικότερο μέρος για να κουβεντιάζουμε χωρίς βέβαια να αποκλείω και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα οποία συχνά μου στέλνουν.

      Σε συζητήσεις με αναγνώστες, έτυχε να σας «υποδείξουν» πτυχές του έργου σας, που εσείς δεν είχατε φανταστεί ότι υπάρχουν;

     Κάθε αναγνώστης αντιλαμβάνεται τα βιβλία με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Αμφιβάλλω αν υπάρχουν έστω δυο αναγνώστες που ταυτίζονται πλήρως σε κάθε σημείο του βιβλίου. Αυτό είναι το μαγικό: το ότι κάθε ιστορία αγγίζει με διαφορετικό τρόπο το μυαλό και την καρδιά των ανθρώπων.

      Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που θεωρείτε ότι σας επηρέασε;

   Έχουμε πολλούς αξιόλογους συγγραφείς σήμερα. Δεν αναφέρομαι στο παρελθόν γιατί όλοι οι κλασικοί είναι έτσι κι αλλιώς αναγνωρισμένοι. Ωστόσο δε θα μπορούσα να ονομάσω συγκεκριμένους λογοτέχνες διότι η επιρροή αυτή έχει γίνει εντελώς ακούσια με απόρροια να μην μπορώ εύκολα να την αναγνωρίσω.

      Είναι εύκολη ή δύσκολη διαδικασία η συγγραφή και τι είναι το γράψιμο για σας;

    Ορισμένες φορές εύκολη κι άλλες δύσκολη. Είναι φορές που γράφω μια σελίδα σε πέντε λεπτά και υπάρχουν και στιγμές που ταλαιπωρώ μια σελίδα για μέρες. Είναι αυτή η ανάγκη που έχω να αποδώσω αυτό έχω στο μυαλό μου με ακρίβεια και συνέπεια.

      Αν και είναι πολύ νωρίς ακόμη, το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, ετοιμάζετε κάτι άλλο; Έχετε «υλικό» έτοιμο στο συρτάρι σας;

     Όχι, δυστυχώς δεν έχω την πολυτέλεια του χρόνου να διαθέτω βιβλία στο συρτάρι. Η δουλειά και οι μεταπτυχιακές σπουδές μου καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μου. Ωστόσο, γράφω ήδη και νομίζω πως σε λίγο καιρό θα μπορώ να μιλάω για το νέο μου βιβλίο, το οποίο θα ανήκει και πάλι στην crime λογοτεχνία.

      Σας ευχαριστώ πολύ!

 

ΘΑΝΑΤΟΙ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ

ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ-ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΔΡΑΣΗ-ΥΠΟΠΤΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1967-1974
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΕΡΙΩΝΗΣ
Εκδόσεις ΤΟΠΟΣ
Σελ. 805, Φεβρουάριος 2024

      Ένα μεγάλο βιβλίο κυριολεκτικά (805 σελ. μεγάλου σχήματος), όσο και μεταφορικά (περιέχει σημαντικά στοιχεία ιστορικής-κι όχι μόνο-αξίας), είναι το «Θάνατοι Στη Χούντα» του Δ. Βεριώνη.

     Όπως γίνεται εμφανές από τον τίτλο και τον υπότιτλο, ο συγγραφέας του βιβλίου, προσπαθεί να εντοπίσει και να καταγράψει λεπτομερώς, ύποπτους θανάτους πολιτών και στρατιωτικών που συνέβησαν στη διάρκεια της εφτάχρονης χούντας των συνταγματαρχών και στους οποίους εμπλέκονται στελέχη του καθεστώτος. Θάνατοι λόγω αντιδικτατορικής δράσης: παράξενα «ατυχήματα», ανεξήγητες «αυτοκτονίες», «ασθένειες». Θάνατοι λόγω των κακουχιών από τις εξορίες και φυλακίσεις ή την κακομεταχείριση σε κρατητήρια και αστυνομικά τμήματα κλπ.  Ακόμη, υπάρχει ένα ειδικό ολιγοσέλιδο κεφάλαιο, που αναφέρεται σε ύποπτες εξαφανίσεις κατά το ίδιο χρονικό διάστημα.

     Η έρευνα αποτελεί «μια απόπειρα καταγραφής των θανάτων κατά την περίοδο της δικτατορίας 1967-1974 που συνδέθηκαν επίσημα ή ανεπίσημα, κυρίως με τη δραστηριότητα των κατασταλτικών μηχανισμών της χούντας ή κύκλων της και με το πλαίσιο κρατικής τρομοκρατίας που απλώθηκε σε όλη τη χώρα».

     Σκοπός της έρευνας είναι «η συλλογή όλων των διαθέσιμων βιογραφικών στοιχείων γύρω από τα πρόσωπα που έχουν καταγραφεί ως θύματα του δικτατορικού καθεστώτος, τεκμηριωμένα ή μη, το να αναδειχθούν οι ζωές τους, η προσωπικότητά τους, τα σχέδιά τους για το μέλλον».

     Η ιδέα προέκυψε όπως αναφέρει ο Δημ Βεριώνης, στη διάρκεια μιας επίσκεψης του, στον μουσειακό χώρο του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών, που στεγάζεται σε κτίριο του πρώην ΕΑΤ-ΕΣΑ, στο Πάρκο Ελευθερίας. Εκεί εκτίθενται αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν σε αντιστασιακές δράσεις κατά της χούντας. «Μέρος των εκθεμάτων αποτελούν φωτογραφίες νεκρών της περιόδου, ενώ υπάρχει και κατάλογος άλλων πιθανών θυμάτων. Βλέποντας το διαθέσιμο φωτογραφικό υλικό της έκθεσης, διαπίστωσα πως πολλά από τα πρόσωπα που περιλαμβάνονται στις φωτογραφίες και τις λίστες, μου ήταν εντελώς άγνωστα […] παρά το προσωπικό ενδιαφέρον και τις γνώσεις μου για τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο». Έτσι αποφάσισε να ερευνήσει πιο εμπεριστατωμένα, για να φέρει στο φως υποθέσεις που δεν ήταν τόσο γνωστές, αλλά και να επισημάνει σημαντικές λεπτομέρειες που αφορούν υποθέσεις που απασχόλησαν την κοινή γνώμη.

     Για να το καταφέρει, πραγματοποίησε μια τιτάνια και πολυετή έρευνα σε αρχεία, βιβλιογραφία, εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ, διαδίκτυο, αλλά και παίρνοντας προσωπικές συνεντεύξεις από φίλους, συγγενείς των θυμάτων ή και αυτόπτες μάρτυρες όπου υπήρχε η δυνατότητα. Αποτέλεσμα αυτού του «αγώνα», είναι το πολύ σημαντικό βιβλίο που έχουμε στα χέρια μας και αφορά τις 247 κατονομασμένες περιπτώσεις θανάτων για τους οποίους ευθύνεται η στρατιωτική χούντα.

     Πριν κλείσω να αναφέρω ότι για εμάς τους Ναουσαίους, το βιβλίο έχει ένα επιπλέον ενδιαφέρον, αφού ανάμεσα στους πέντε νεκρούς του «οπερετικού» βασιλικού αντι-πραξικοπήματος της 13^ης Δεκεμβρίου 1967, συγκαταλέγεται και ο Δημήτρης (Τάκης) Ρίζος από τη Νάουσα. Ο Δημήτρης Ρίζος, υπηρετούσε τη θητεία του στο στρατόπεδο τεθωρακισμένων Γουδή. Όταν εκδηλώθηκε το αντι-πραξικόπημα, η μονάδα του διατάχθηκε να μεταβεί στο αεροδρόμιο της Τανάγρας. Εκεί το άρμα στο οποίο επέβαινε βλήθηκε από αεροπλάνο, με αποτέλεσμα ο έφεδρος λοχίας Δ. Ρίζος, να σκοτωθεί ακαριαία. Του έμενε μόλις ένας μήνας για να ολοκληρωθεί η θητεία του! Όλη η ιστορία του, περιλαμβάνεται στις σελίδες 133-135.

     Τέλος, εκτός από τα συγχαρητήριά μου στον συγγραφέα, θα ήθελα να δώσω τα εύσημα στις εκδόσεις Τόπος, για την «τόλμη» τους, να προχωρήσουν στην έκδοση ενός τόσο κοστοβόρου βιβλίου, το οποίο μάλιστα, διατίθεται σε λογικότατη τιμή.  

ΤΡΟΤΖΑΝ

ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ
Σελ. 366, Νοέμβριος 2023

      Ένα ακόμη μυθιστόρημα του Θανάση Χειμωνά, το ξεχωριστό, πολύ αξιόλογο και ενδιαφέρον «Τρότζαν», κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες.

     Το εύρημα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας είναι παλιό και το βρίσκουμε σε θρύλους και λογοτεχνικά έργα (πιο πρόσφατα και στον κινηματογράφο) σε όλο τον κόσμο. Δηλ. ένας άνθρωπος κοιμάται για χρόνια ή σε κάποιες πιο ακραίες περιπτώσεις για… αιώνες και ξυπνά σε έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό. Ο πιο γνωστός χαρακτήρας που αντιμετώπισε μια παρόμοια κατάσταση είναι ο Ριπ Βαν Ουίνκλ, ο κεντρικός ήρωας του ομώνυμου διηγήματος του Ο. Ίρβινγκ. Ο Ουίνκλ, λόγω των ιδιοτήτων ενός ποτού που ήπιε, κοιμήθηκε για είκοσι χρόνια και όταν ξύπνησε βρέθηκε σε έναν κόσμο αγνώριστο.

     Ο ήρωας του Χειμωνά, δεν κοιμήθηκε απλά, αλλά… πέθανε! «Ονομάζομαι Σωτήρης Μητρόπουλος. Γεννήθηκα στις 8 Ιανουαρίου του 1992 στην Αθήνα. […] Αδέρφια δεν είχα. Μοναχοπαίδι. Σπούδασα φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Αποφοίτησα το 2013 και εργάστηκα σε διάφορα φροντιστήρια. Τα τελευταία χρόνια έβγαζα το ψωμί μου ως υπάλληλος στη γνωστή αλυσίδα βιβλιοπωλείων Easy Reading. Πέθανα στις 11 Μαΐου του 2027. Από έμφραγμα. Δεν είχα κανένα ιστορικό. Ξαφνικά. Νεότατος».

     Χάρη στην αλματώδη εξέλιξη της τεχνολογίας, κι επειδή είχε δηλώσει συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα το σώμα του διατηρήθηκε κι… αναστήθηκε μετά από πενήντα χρόνια! Αυτό που αντίκρισε δεν ήταν απλά διαφορετικό. Ήταν τρομακτικό. Στο όνομα της πολιτικής ορθότητας, λίγο-λίγο, οι άνθρωποι απεμπόλησαν κάθε δικαίωμα κι έχασαν κάθε απόλαυση. Θέατρο, μουσική, κινηματογράφος, βιβλία, καλές τέχνες ήταν απαγορευμένα. Το ίδιο και οι διακοπές, το καλό φαγητό, ο έρωτας, το αλκοόλ, το σεξ. Κόμματα, εκλογές, πολιτική δράση ανύπαρκτα. Οι άνθρωποι ζουν σε διαμερίσματα κλουβιά, όπου παρακολουθούνται 24 ώρες το 24ωρο. Είναι υπήκοοι μιας αστυνομοκρατούμενης, σκληρής δικτατορίας. Και το χειρότερο απ’ όλα; Δεν αντιδρά κανείς. Οι κυβερνώντες «θέλουν οι άνθρωποι να είναι μηχανές παραγωγής. Να μη σκέφτονται, να μη διασκεδάζουν, να μην ταξιδεύουν, να μην μπορούν να μιλήσουν στον διπλανό τους. Ο άνθρωπος σήμερα είναι ένα ευνουχισμένο ον. Σχεδόν κυριολεκτικά. Και το χειρότερο. Όλα αυτά συμβαίνουν στο όνομα της προόδου και της ισότητας».

     Το «Τρότζαν», είναι ένα εξαιρετικά καλογραμμένο μυθιστόρημα, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Οι περιγραφές του δυστοπικού μελλοντικού κόσμου είναι ανατριχιαστικές και φαντάζουν απόλυτα αληθινές. Κάτι που θα κάνει τον αναγνώστη να αναρωτηθεί για όλα αυτά που μας περιμένουν (και κάποια από αυτά αρχίζουν να αχνοφαίνονται). Η μεγάλη δε ανατροπή του τέλους, κάνει το μυθιστόρημα ακόμη πιο τρομακτικό. Ένα βιβλίο που αξίζει την προσοχή του αναγνωστικού κοινού!    

5ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

5^η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Με τις εκδηλώσεις της πέμπτης εβδομάδας, ολοκληρώνεται το 5^ο Φεστιβάλ Αστυνομικής Λογοτεχνίας.

 Δευτέρα 3 Ιουνίου

     Παρουσίαση του βιβλίου του A. J. Finn «Τέλος Ιστορίας» (εκδόσεις Ψυχογιός). Ο συγγραφέας θα συνομιλήσει με την Κλαίρη Θεοδώρου και στη συνέχεια θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου του. Στο Monk Grapes And Spirits, Καρορή 4, Αθήνα στις 19.00

 Τρίτη 4 Ιουνίου

     Τιμητική εκδήλωση για τον Πέτρο Μάρκαρη, ο οποίος θα μιλήσει για τα βιβλία του. Πρώτη παρουσίαση του νέου βιβλίου του Πέτρου Μάρκαρη. Βιβλιοπωλείο Monogram, Υμηττού 17, Χολαργός, στις 19.30

 Τετάρτη 5 Ιουνίου

     Εκδήλωση λήξης από την Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ) με θέμα «Η αυτοδικία στην αστυνομική μυθοπλασία». Ομιλητές: Νεοκλής Γαλανόπουλος (συγγραφέας), Σέργιος Γκάκας (συγγραφέας), Κώστας Στοφόρος (δημοσιογράφος, συγγραφέας). Συντονίζει ο Γιάννης Ράγκος (συγγραφέας). Omikron2 , Βουτάδων 42, Αθήνα, στις 19.30

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΖΟΥΚΑΣ
Εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ
Σελ. 334, Αύγουστος 2023

      Στις αντιεπιστημονικές, αλλόκοτες και τις περισσότερες φορές εξωφρενικές θεωρίες συνωμοσίας, που τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται και διαδίδονται με ξεχωριστή ευκολία, αναφέρεται η μελέτη του Β. Τζούκα με τίτλο «Ζουν Ανάμεσά Μας». «…παρά την κατίσχυση της επιστήμης στον σύγχρονο κόσμο, την τεράστια τεχνολογική ανάπτυξη και την εμφάνιση μεγάλων δυνατοτήτων για την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού, ανορθολογικές πεποιθήσεις, εξακολουθούν να υφίστανται και να καθορίζουν στάσεις και συμπεριφορές».

     Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από την απόδοση στα ελληνικά του τίτλου της ταινίας επιστημονικής φαντασίας του 1988 «They Live» σε σκηνοθεσία John Carpenter και είναι αυτό που αναφωνούμε απελπισμένοι όλοι οι εχέφρονες άνθρωποι όταν διαβάζουμε για την ανακάλυψη μιας ακόμη θεωρίας συνωμοσίας!

     Μέσα στις σελίδες του βιβλίου, παρουσιάζονται με αναλυτικό τρόπο οι 15 πιο δημοφιλείς και διαδεδομένες θεωρίες αλλά και τα παρακλάδια τους. «Το βιβλίο […] στοχεύει στην παρουσίαση στο ευρύ κοινό δεκαπέντε «αλλόκοτων» δημοφιλών θεωριών, που καλύπτουν ζητήματα με μεγαλύτερη ή μικρότερη επίδραση σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο».

     Οι τίτλοι των επιμέρους κεφαλαίων είναι εύγλωττοι:

·       Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, αντισημιτισμός και Ολοκαύτωμα.

·       Κβαντοφυσική για υποψιασμένους και ο «Θαυμαστός καινούριος κόσμος της τεχνολογίας».

·       Σεισμοί, καταποντισμοί και κλιματική αλλαγή.

·       Κρυμμένα μηνύματα, μουσική και το Πνεύμα του Κακού.

·       Τρόμος στον αέρα: ψεκασμοί, δορυφόροι, εξαφανίσεις αεροπλάνων.

·       Η εντεκάτη Σεπτεμβρίου (9/11). Η συνωμοσία στον 21^ο αιώνα.

·       Κούφια Γη, Επίπεδη Γη, Ιερές Πόλεις και Εσωγήινοι

·       Μπαίνουμε στον Υδροχόο: από τη γοητεία της Ανατολής στον μετανεωτερικό συγκρητισμό της Νέας Εποχής

·       Χαμένες Ήπειροι και διαβολικές θάλασσες: Ατλαντίδα, Λεμουρία, Μου, Τρίγωνο των Βερμούδων.

·       Η Πεφωτισμένη υπέρ-συνωμοσία. Οι μυστικές εταιρείες και η επιρροή τους.

·       Εξωγήινοι, Αρχαίοι Αστροναύτες, ΑΤΙΑ και διαστημικές περιπέτειες.

·       Ιατρικές συνωμοσίες, πανδημίες, εμβόλια.

·      Πολιτική και ανορθολογισμός στον 21^ο αιώνα: όψεις της ελληνικής και της διεθνούς εμπειρίας.

·       Ομάδα Ε, θρησκοληψία, αρχαιολατρία και παρανοειδής εθνικισμός.

·       Αποκαλυπτικά οράματα και το τέλος του κόσμου.

     Για κάθε θεωρία από τις παραπάνω, ο συγγραφέας προσπαθεί να ανιχνεύσει και να αναδείξει το πώς ξεκίνησε, πως εξελίχθηκε, το κοινό στο οποίο στοχεύει, το πώς αισθάνονται όσοι ασπάζονται τη συγκεκριμένη θεωρία («… μέλη μιας ομάδας «εκλεκτών» που διαφοροποιούνται από τα «πρόβατα», την πλειοψηφία του πληθυσμού που θεωρείται συμβιβασμένη και πειθήνια»), ποιους συμφέρει να υφίσταται η θεωρία και να παραμένει στην επικαιρότητα, ποιους ευνοεί αυτή η «δολοφονία» της επιστήμης και της κοινής λογικής. Ακόμη προσπαθεί με λογικά κι επιστημονικά επιχειρήματα να  αντικρούσει ακόμη και τις πιο ανόητες από αυτές, αφού «…ακόμη και οι φαινομενικά πιο ακίνδυνες αντιλήψεις μπορούν να καταλήξουν σε παρερμηνείες και παραναγνώσεις της ιστορικής και κοινωνικής πραγματικότητας και να οδηγούν σε υιοθέτηση ακραίων πολιτικά θέσεων με επιπτώσεις στο πεδίο της πραγματικής ζωής».

     Εξαιρετικό βιβλίο που το συνιστώ ένθερμα. Αξίζει την προσοχή κάθε σκεπτόμενου και εχέφρονα πολίτη!