ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΩΤΙΟΥ
Εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ
Σελ. 515, Σεπτέμβριος 2011
Πολλές φορές, διαβάζοντας για πτυχές της ελληνικής ιστορίας, μένω έκπληκτος για το μέγεθος της άγνοιας που το "εκπαιδευτικό" σύστημα μας επιβάλλει. Λίγο-πολύ, η ελληνική ιστορία που διδάσκεται στα σχολεία, φτάνει στα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια και από κει και πέρα...τίποτα. Σαν να λύθηκαν με την επανάσταση όλα τα προβλήματα και από τότε το κράτος λειτουργεί ρολόι. Οι εμφύλιοι, οι ελληνο-τουρκικοί πόλεμοι, οι βαλκανικοί, ο πρώτος παγκόσμιος, για τη μικρασιατική εκστρατεία ακούμε κάτι...ψιλά, τα κινήματα, ο διχασμός, η δικτατορία της 4ης Αυγούστου, για τον πόλεμο με τους Ιταλούς κάτι ακούμε κάθε Οκτώβριο, ο Εμφύλιος και όσα επακολούθησαν, διδάσκονται εντελώς επιδερμικά, όταν λόγω αργιών, καταλήψεων και διακοπών, δεν απουσιάζουν από τη διδαχθείσα ύλη. Μπορώ να πω ότι τα όσα ελάχιστα έμαθα για την ελληνική ιστορία, τα έμαθα διαβάζοντας από μόνος μου, κάτι που ενέχει τον "κίνδυνο" της λάθος επιλογής.
Την εισαγωγή την έκανα, για να σας αποκαλύψω, ότι το κεντρικό πρόσωπο της μελέτης που σας παρουσιάζω σήμερα, τον Φρειδερίκο Σούμπερτ, δεν τον ήξερα μέχρι πριν από μερικές μέρες, παρά το γεγονός ότι αυτός και η ομάδα του, (ένας εσμός ΕΛΛΗΝΩΝ καθαρμάτων), κατηγορήθηκαν ότι ευθύνονται για τη δολοφονία 3.000 Ελλήνων, κυρίως αμάχων, ανδρών, γυναικών και παιδιών, στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, στην Κρήτη και τη Μακεδονία.
Το έναυσμα για να διερευνήσει τη ζωή και τη δράση του Σούμπερτ, το έλαβε το συγγραφέας το 1979, όταν θέλησε να μάθει ποιος διέταξε την πυρπόληση του χωριού Μαραθούσα (βρίσκεται στο όρος Χολομώντας της Χαλκιδικής), το καλοκαίρι του 1944, το οποίο είναι η ιδιαίτερη πατρίδα των γονιών του. Τότε πρωτάκουσε το όνομα του Γερμανού υπαξιωματικού σφαγέα. Όταν έψαξε το θέμα πιο επισταμένα, ανακάλυψε ότι αφ' ενός πολλά από αυτά που ο κόσμος πίστευε σχετικά με τον Σούμπερτ δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα (όπως π.χ. ότι ήταν γεννημένος στη Σμύρνη από Έλληνα πατέρα, ο οποίος κακοποιούσε μπροστά του την τουρκάλα μητέρα του, γι' αυτό και μισούσε κάθε τι ελληνικό) και αφ' ετέρου ότι τα εγκλήματα που διέπραξε με την ομάδα του (η οποία-επαναλαμβάνω-αποτελούνταν αποκλειστικά από Έλληνες Κρήτες και Μακεδόνες), ήταν πολλά και φρικιαστικά. Γι' αυτό αποφάσισε να ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη μελέτη, ώστε να θέσει κάποια πράγματα στην πραγματική τους βάση και να τους δώσει τις σωστές διαστάσεις: "Η παρούσα μελέτη πραγματεύεται το βίο και την πολιτεία του Επιλοχία Φρειδερίκου/Φριτς Χέρμαν Σούμπερτ, ενός ιδιότυπου χαρακτήρα και σκληρού τρομοκράτη και εγκληματία πολέμου, ο οποίος έδρασε ως διερμηνέας, κατάσκοπος και διοικητής του διαβόητου "Σώματος Κυνηγών", με το οποίο διέπραξε πολλούς φόνους, βασανιστήρια, λεηλασίες, καταστροφές και απαγωγές αθώων στην Κρήτη και στη Μακεδονία κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Επιπλέον, η μελέτη ασχολείται διεξοδικά με τη μεταπολεμική περιπέτεια, αποκάλυψη, σύλληψη και δίκη του Σούμπερτ από το Ειδικό Στρατοδικείο Εγκληματιών Πολέμου στην Αθήνα και την εκτέλεσή του στη Θεσσαλονίκη. Σημαντικό επίσης μέρος της εργασίας αναφέρεται στους Σουμπερίτες, τους γερμανόφιλους και εθνικιστές Έλληνες που συνέπραξαν με το Σούμπερτ σε βιαιότητες εναντίον συμπατριωτών τους".
Ο Θ. Φωτίου, για να φωτίσει τη δράση του διαβόητου ναζί, έκανε πολυετή έρευνα, που πέραν των δυσκολιών που έχει κάθε έρευνα, ενείχε και δύο πρόσθετες δυσκολίες. Η πρώτη ήταν η έλλειψη αρχειακού υλικού. Το γιατί ο Σούμπερτ δεν αναφέρεται ούτε στα Ημερολόγια των Γερμανικών μονάδων, εξηγείται επαρκώς στο βιβλίο. Η δεύτερη ήταν η...απόσταση. Ο Θ. Φωτίου, ζει εδώ και πολλά χρόνια στον Καναδά, όπου διδάσκει σε πανεπιστήμια, ελληνική φιλολογία και ιστορία. Παρά τις δυσκολίες όμως, τα κατάφερε με τον ΄καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού η μελέτη του "έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό ιστοριογραφικό κενό..." όπως γράφει ο Σ. Δορδανάς, ο οποίος προλογίζει το βιβλίο. Η πληρέστατη μελέτη, καταφέρνει να ξεχωρίσει το μύθο που περιβάλλει το Σούμπερτ και την ομάδα του, από την Ιστορία και να μας παρουσιάσει όχι μόνο τη ζωή του, αλλά και την αποτρόπαια δράση του, την προσπάθεια φυγής του, τη σύλληψη, την καταδίκη του 27 φορές σε θάνατο, και την εκτέλεσή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου