ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ

GEORGE PELEKANOS

Μετάφραση: ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΚΥΡΗΣ

Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗΣ

Σελ. 335, Νοέμβριος 2014

     Εξαιρετικό, όπως άλλωστε και όλα τα προηγούμενα, είναι το μυθιστόρημα του Τ. Πελεκάνος που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό.

     Ο Σπίρο Λούκας, είναι υιοθετημένος γιος ενός ζευγαριού ελληνο-αμερικανών. «…Ένα από τα τέσσερα, τρία από τα οποία υιοθετημένα. Η αδερφή του η Αϊρίν, ήταν το βιολογικό προϊόν του γάμου… Ο Σπίρο ήταν ο μικρότερος. Παλαιστής της ελληνορωμαϊκής στο λύκειο, ακαδημαϊκά όχι ιδιαίτερα χαρισματικός, αλλά δουλευταράς. Δοκίμασε την τύχη του σε ένα περιφερειακό κολέγιο και στη συνέχεια κατατάχτηκε». Υπηρέτησε στο Ιράκ και επέστρεψε χωρίς κανένα σωματικό τραύμα και λίγα-σε σχέση με άλλους-ψυχολογικά. Επειδή «είχε συνεχίσει να αποδέχεται την πολεμική του φύση», επέλεξε να εργαστεί ως ερευνητής ενός δικηγόρου ποινικών υποθέσεων στην Ουάσινγκτον. Μια δουλειά που προκαλεί έκκριση αδρεναλίνης, αλλά και του παρέχει χρόνο για να ασχολείται με τα αγαπημένα του σπορ: ποδηλασία και κωπηλασία (καγιάκ). Παράλληλα, εκτός των υποθέσεων που του αναθέτει ο δικηγόρος, αναλαμβάνει και «εξωτερικές» δουλειές.

     Ένα βράδυ στο αγαπημένο του μπαρ, η μπαργούμαν, του αναφέρει το πρόβλημα μιας φίλης της. Ο πρώην φίλος της, της έκλεψε έναν πίνακα με τίτλο «Το Δίδυμο», αρκετά μεγάλης αξίας. «Ο πίνακας έδειχνε δύο άντρες γυμνούς από τη μέση και πάνω-ο ένας μεσήλικας, ο άλλος νεαρός-να κοιτούν κατάματα τον θεατή. Ο μεσήλικας είχε λιπόσαρκο πρόσωπο, αραιωμένα μαλλιά και γενειάδα. Ο νεαρός ήταν φρεσκοξυρισμένος, με πυκνά μαύρα μαλλιά. Ο καλλιτέχνης είχε ζωγραφίσει μαύρο το φόντο του μεγαλύτερου άντρα και καφέ του νεαρού, δημιουργώντας την εντύπωση του διαχωρισμού στο κοινό πλαίσιο».

     Η Γκρέης Κίνκεητ, (αυτό είναι το όνομα της ιδιοκτήτριας), εκτός από τον πίνακα, είχε χάσει αρκετά και στο συναισθηματικό τομέα σ’ αυτή τη σχέση. Άρχισε να πίνει, να χάνει βάρος, να έχει στρες. Ώσπου «επέστρεψα σπίτι μια μέρα και διαπίστωσα ότι με είχαν ληστέψει». Τώρα ήθελε-τουλάχιστον-τον πίνακα πίσω γι’ αυτό απευθύνθηκε και στη φίλη της που δούλευε στο μπαρ, η οποία είπε στο Σπίρο «Η υπόθεση είναι στα μέτρα σου. Της έκλεψε κάτι κι εκείνη το θέλει πίσω. Υποψιάζεται ότι δεν ήταν η πρώτη φορά που την ξαλάφρωνε. Αλλά δεν μπορεί να το αποδείξει. Η αστυνομία δεν μπορεί να τη βοηθήσει. Χρειάζεται ιδιωτική βοήθεια».

     Μόνο που η υπόθεση έχει βάθος και δεν είναι τόσο απλή. Και ο Σπίρο εκτός από την υπόθεση του πίνακα, έχει να διαχειριστεί την παθιασμένη ερωτική σχέση που αναπτύσσει με μια εντυπωσιακή και δυναμική παντρεμένη γυναίκα, την οποία ερωτεύεται με κάθε ίνα του κορμιού του.

     Καλογραμμένο μυθιστόρημα με εξαιρετική πλοκή, προικισμένη γραφή, ένα συμπαθέστατο κεντρικό χαρακτήρα, σασπένς και ολοζώντανες περιγραφές τοπίων, προσώπων και ιδιαίτερα των σκηνών έντονης δράσης.