ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

ΖΙΛ ΒΕΝΣΑΝ

Μετάφραση: ΡΙΤΑ ΚΟΛΑΪΤΗ

Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ

Σελ. 273, Απρίλιος 2015

     Τη δύναμη και την επιβολή του παρελθόντος στο παρόν της Ισπανίας αναδεικνύει το αστυνομικό μυθιστόρημα του Ζ. Βενσάν.

     Τον Ιούλιο του 1936, ο εμφύλιος της Ισπανίας φαίνεται να μην πηγαίνει καλά για τους Δημοκρατικούς. «Στις 20 Ιουλίου η Γρανάδα έπεσε, χωρίς μεγάλη αντίσταση στα χέρια των φασιστών του Φράνκο. Από τότε, εκτελούσαν όσους περισσότερους μπορούσαν. Στα σοκάκια, στις πίσω αυλές και στις γύρω εξοχές, οι ομοβροντίες αντηχούσαν ολημερίς ως αργά τη νύχτα». Ένα μήνα αργότερα, οδηγούνται για εκτέλεση λίγο πριν τη αυγή τέσσερα άτομα. «Δύο αναρχικοί, ένας κουτσός δάσκαλος κι ένας ποιητής: τα λάφυρα της βραδιάς». Ο ποιητής ήταν ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα.

     Εβδομήντα πέντε χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 2011, ο επιθεωρητής Τομά Ρουσέλ, της Δικαστικής Αστυνομίας του Πο των Πυρηναίων, δέχεται ένα τηλεφώνημα το βράδυ του γάμου του. Στην άλλη άκρη της γραμμής, βρίσκεται η Κλερ, μια πρώην αγαπημένη του, από την οποία δεν είχε νέα της εδώ και τέσσερα χρόνια. Είναι έντρομη και ζητάει τη βοήθειά του, λέγοντάς του ότι βρίσκεται κάπου στη Μασσαλία. «Δεν μπορώ να μιλήσω πιο δυνατά. Αυτοί είναι στο διπλανό δωμάτιο. Με απήγαγαν πριν από λίγο, από το σπίτι μου και μ’ έφεραν εδώ. Σ’ ένα υπόγειο, κοντά σε κάποιο σταθμό, ακούω τα τρένα έξω. Μονάχα εσένα έχω Τομά. Αν δε έρθεις θα με σκοτώσουν… Προχώρησα πολύ μακριά στις έρευνές μου, δεν μπορώ να σου εξηγήσω τώρα. Αλλά αυτό που βρήκα είναι φοβερό. Φοβερό! Αποκάλυψα ένα γαμημένο μυστικό και γι’ αυτό θέλουν να με εξαφανίσουν. Για να μου κλείσουν το στόμα και να μη βγει ποτέ προς τα έξω…».

     Λίγες ώρες αργότερα, ο Τομά αποφασίζει να ασχοληθεί με την υπόθεση και τηλεφωνεί στην αστυνομία της Μασσαλίας. Μαθαίνει ότι πριν λίγο, βρέθηκε το απανθρακωμένο πτώμα μιας νεαρής γυναίκας κοντά στις γραμμές του τρένου. Αποφασίζει να πάει στη Μασσαλία για να συνεργαστεί με την εκεί αστυνομία. Από ένα δαχτυλίδι που βρίσκει στο εντελώς παραμορφωμένο πτώμα, καταλαβαίνει ότι είναι η Κλερ. «Τη λέγανε Κλερ. Κλερ Νταντριέ. Έκλεισε τα είκοσι εννέα στις 22 Μαρτίου. Ένα κι εξήντα τρία, πενήντα κιλά, μάτια ανοιχτοκαστανά, μακριά μαλλιά, σπαστά με κοκκινωπές ανταύγειες. Πτυχιούχος, κάτοχος μάστερ και διπλώματος διδακτικής επάρκειας στα ισπανικά απ’ το πανεπιστήμιο του Πο. Χαρακτηριστικό γνώρισμα: το πάθος και οι επακόλουθες παρορμήσεις. Το επίκεντρο των ενδιαφερόντων της: η Ισπανία, η Ισπανία, η Ισπανία. Η ιστορία αυτής της χώρας τη συγκλονίζει θαρρείς και ήταν η δική της ιστορία. Ήθελε να μάθει τα πάντα, να καταλάβει τα πάντα, μερικές φορές ακόμα και ν’ αλλάξει τα πάντα».

     Οι αστυνομικοί ακολουθώντας κάποια στοιχεία οδηγούνται στην Ισπανία, όπου θα δουν να ζωντανεύουν τα φαντάσματα του πρόσφατου παρελθόντος αυτής της χώρας.

     Ένα καλογραμμένο νουάρ μυθιστόρημα, στο οποίο τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και στο οποίο οι ανατροπές συμβαίνουν μέχρι την τελευταία σελίδα.