ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ

Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

Σελ. 391, Νοέμβριος 2013

     «Ο όρος Τέταρτος Κόσμος βρίσκεται εν χρήσει εδώ και σαράντα χρόνια περίπου και αναφέρεται στους εξαθλιωμένους του ανεπτυγμένου κόσμου. Αυτοί οι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν μέσα στην εξαθλίωση αλλά κατέληξαν να ζουν εξαθλιωμένοι και στον πυθμένα όλων των πραγμάτων, μέσα στις ακραίες επιλογές του καπιταλισμού».

     Έχω γράψει κι άλλες φορές, ότι υπάρχουν κάποια –λίγα- βιβλία, τα οποία καταλαβαίνει ότι είναι σημαντικά από τις πρώτες σελίδες. Στο βιβλίο του Γιάννη Γρηγοράκη, αυτό το καταλαβαίνεις από τις πρώτες κιόλας γραμμές. Είναι ένα βιβλίο που περιγράφει μια κοινωνία ζοφερή, σε χώρο και χρόνο που δεν κατονομάζονται. Αλλά αυτό ελάχιστη σημασία έχει.

     Η κοινωνία που περιγράφει ο συγγραφέας, βρίσκεται σε κατάρρευση. Μια μακροχρόνια οικονομική κρίση έχει πλήξει κάθε κοινωνική τάξη. Οι φτωχοί και οι άνεργοι-ο αριθμός των οποίων αυξάνεται κάθε μέρα-«μαρκάρονται» με ένα κόκκινο αστέρι κι απαγορεύεται να κυκλοφορούν στις πόλεις και στα εμπορικά κέντρα για να μη δημιουργούν προβλήματα στις συναλλαγές, όπως λέει η κυβέρνηση. Ζουν έγκλειστοι σε καταυλισμούς και στρατόπεδα, πολύ καλά φυλασσόμενα, απ’ όπου μπορούν να βγουν μόνο με ειδική άδεια που δίνεται με εξαιρετική φειδώ. Δωμάτια σπιτιών επιτάσσονται για να στεγαστούν οι πολλοί άστεγοι που έχασαν τα σπίτια τους λόγω χρεών. Η δικαστική εξουσία έχει εκχωρηθεί στην πολυεθνική Justice Corporation, ενώ οι ετυμηγορίες των δικαστηρίων, κατά ένα «μαγικό» τρόπο, συμπίπτουν με τα γκάλοπ και τις «αποφάσεις» που εκδίδουν τα τηλε-δικαστήρια που στήνουν οι δημοσιογράφοι-εισαγγελείς. Τέλος κάθε σαββατόβραδο, όλη χώρα ζει και αναπνέει για να παρακολουθήσει το μεγάλο θέαμα που λαμβάνει χώρο στο νέο Κολοσσαίο. Εκεί, κάποιοι εξαθλιωμένοι άνεργοι, είναι διατεθειμένοι να υποστούν τα πάνδεινα και να αλληλοεξοντωθούν, μέχρι να αναδειχθεί ο τελικός νικητής, ο οποίος θα αποκτήσει κάποια προνόμια που θα του επιτρέψουν να βελτιώσει τη ζωή του. Κάθε προσπάθεια αντίστασης είναι εξαρχής καταδικασμένη, αφού η αστυνομία επαγρυπνά και με την αρωγή των «Φίλων της Έννομης Τάξης», θα την καταπνίξει στα σπάργανα.

     Το βιβλίο του Γιάννη Γρηγοράκη, είναι ένα πολυεπίπεδο μυθιστόρημα που πρέπει να διαβάσει κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος. Είναι κατά την άποψη μου ότι καλύτερο έχει γράψει μέχρι τώρα ο συγγραφέας. Έχει τη δύναμη να σε βάζει στο κλίμα και την ατμόσφαιρα της κοινωνίας που θέλει να περιγράψει. Δεν προσφέρεται για «κατανάλωση σελίδων», αλλά για προσεκτική κι ενδελεχή ανάγνωση. Ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα τα τελευταία χρόνια!!