Ο ΘΗΡΙΟΔΑΜΑΣΤΗΣ

CAMILLA LACKBERG

Μετάφραση ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ

Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Σελ. 497, Σεπτέμβριος 2015

     Την θετική άποψή μου για την Κ. Λέκμπεργκ και τα βιβλία της, την έχω εκφράσει παλαιότερα και από αυτό το blog και από διάφορα έντυπα που κατά καιρούς έγραφα. Σε κάθε νέο της έργο, δεν παύει να μας εκπλήσσει με την ευρηματικότητά της αλλά και με τη βαθιά της γνώση για την ανθρώπινη ψυχή και το κακό που μπορεί να κρύβει μέσα της. Σε όλα της τα βιβλία, «πρωταγωνιστούν» ο επιθεωρητής Πάτρικ και η σύζυγός του Ερίκα, που είναι συγγραφέας βιβλίων, που αναλύουν εγκλήματα που απασχόλησαν στο παρελθόν την κοινή γνώμη της Σουηδίας.

     Η ιστορία αυτού του βιβλίου ξεκινά έναν παγωμένο Γενάρη, όταν στη χιονισμένη Φιελμπάκα, ένα 14χρονο κορίτσι, η Βικτόρια εξαφανίζεται, για να βρεθεί τέσσερις μήνες μετά, κάτω από τις ρόδες ενός διερχόμενου αυτοκινήτου, σ’ έναν επαρχιακό δρόμο της περιοχής, ο οδηγός του οποίου δεν πρόλαβε να αντιδράσει. «Ο ήχος των φρένων κομμάτιασε τη σιωπή και έπειτα ακούστηκε ο γδούπος ενός σώματος που έπεσε στο έδαφος… Στο έδαφος κειτόταν το κορίτσι. Μ’ εκείνα τα παράξενα μάτια στραμμένα προς τον ουρανό». Το κορίτσι τραυματίστηκε βαρύτατα και χάνει λίγες ώρες αργότερα τη μάχη με το θάνατο, στο νοσοκομείο στο οποίο μεταφέρθηκε.

     Ο επιθεωρητής Πάτρικ και οι άντρες του τμήματος στη Φιελμπάκα, είναι στενοχωρημένοι που δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν εγκαίρως τη Βικτόρια και συνεχίζουν τις έρευνες για να ανακαλύψουν τι ακριβώς συνέβη. Η στεναχώρια τους όμως, μετατρέπεται σε οργή, όταν οι πληροφορίες από το νοσοκομείο και η ιατροδικαστική έκθεση, αποκαλύπτουν ότι το κορίτσι βασανίστηκε άγρια.

     Την ίδια εποχή, η Ερίκα, ερευνά ένα έγκλημα που έγινε το 1975. Μια γυναίκα κατηγορήθηκε ότι δολοφόνησε το σύζυγό της, μέσα στο σπίτι τους. Παραδέχτηκε αμέσως την ενοχή της, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες, και καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση. Η Ερίκα την επισκέπτεται πολλές φορές, για να μπορέσει να της αποσπάσει πληροφορίες, αλλά αποκομίζει ελάχιστα δευτερεύοντα και άνευ σημασίας στοιχεία. Όμως το ένστικτό της, που εμπιστεύεται και η διαίσθησή της, την πείθουν ότι κάτι δεν είναι όπως φαίνεται. Αλλά η γυναίκα αρνείται να μιλήσει ξεκάθαρα και να δώσει εξηγήσεις, παρά το γεγονός ότι ο χρόνος που μεσολάβησε από το φόνο είναι πολύς. «Η υπόθεση δεν παρουσίασε κανένα πρόβλημα, κανείς δεν είχε αμφιβολίες. Υπήρχε ένα είδος λογικής σε αυτή, την οποία είχαν αποδεχτεί όλοι. Ωστόσο η Ερίκα είχε την έντονη αίσθηση ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, και έτσι αποφάσισε-πριν από κάνα εξάμηνο-να γράψει για την υπόθεση αυτή. Είχε ακούσει πολλά γι’ αυτό το συνταρακτικό γεγονός από τότε που ήταν παιδί…». Η έρευνα και η συγγραφή, μοιάζουν να οδηγούνται σε τέλμα.

     Στο τμήμα της Φιελμπάκα εν τω μεταξύ, η ανησυχία εντείνεται, καθώς οι αστυνομικοί, συνδυάζουν την υπόθεση της Βικτόρια με τις εξαφανίσεις πέντε κοριτσιών με παρόμοια χαρακτηριστικά σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, τα δύο τελευταία χρόνια. «…τη μεγαλύτερη ευθύνη την ένιωθε τώρα για τις εξαφανισμένες κοπέλες, οι οποίες ίσως να ήταν ακόμη ζωντανές και για όσε κοπέλες δεν είχαν απαχθεί ακόμη. Όσο ο δράστης παρέμενε ελεύθερος και άγνωστος κινδύνευαν περισσότερες κοπέλες. Οι κοπέλες που ζούσαν, ανέπνεαν και γελούσαν χωρίς να γνωρίζουν αν οι μέρες τους ήταν μετρημένες λόγω των κακών προθέσεων, ενός πιθανού δολοφόνου».

     Όπως σε όλα τα βιβλία της Λέκμπεργκ, για μια ακόμη φορά, το παρελθόν φαίνεται να επηρεάζει άμεσα το παρόν. Η λύση της υπόθεσης, θα κρύβει πολλές εκπλήξεις για όλους και κυρίως τους αναγνώστες που θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα ακόμη εκπληκτικό κι ευρηματικό μυθιστόρημα της αγαπημένης τους (μας), συγγραφέως.